-
3.
osoba lub rzecz uznawana za doskonałą -
[ide-ał]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- niedościgły; chodzący ideał
-
Pięknych kobiet było wiele i może nie napotkałbym zasadniczych trudności w spełnieniu moich żądań, gdyby nie to, że wcześnie ukazał mi się ideał, który wykluczył wszystkie stopnie pośrednie.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
- Ale najważniejsze, że to świetna sekretarka. Nigdy jej się nie zdarzyło zapomnieć o jakimś terminie, załatwia wszystko bez pytania o szczegóły, jednym słowem, ideał.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S.A., 1997
Nikt nie jest ideałem, także Karol, ale ja takiego męża sobie wybrałam i jeśli miałabym wybierać drugi raz, wybrałabym tak samo.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
Jeździ i jeździ, i znaleźć nie może. Ten drapacz chmur za duży, tamten [...] za mały. Zbyt nowoczesny, to znów banalny. Za dzielnicą, za siódmą przecznicą, znajduje w końcu ideał – ani fikuśny, ani surowy, z tradycją i wyraźną aurą.
źródło: NKJP: M. Fitzner: Tytus, Romek i A’Tomek: Tytus 2009, Esensja, 2009-08-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ideał
ideałowie
ndepr ideały
depr D. ideała
ideałów
C. ideałowi
ideałom
B. ideała
ideałów
N. ideałem
ideałami
Ms. ideale
ideałach
W. ideale
ideałowie
ndepr ideały
depr -
internac.
ang. ideal
fr. idéal
niem. Ideal
z p.-łac. ideālis 'idealny'