widma

  • daw.  wiedźma
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy

  • Hyczka, główna bohaterka, jest widmą. [...] Widma jest sługą sprawiedliwości, a jej zadaniem jest odprawianie rytuałów wokół zmarłych, a konkretnie – wokół skazańców; uspokajanie ich dusz i odsyłanie w zaświaty, by nie szkodziły żywym i nie szukały zemsty.

    źródło: Internet: ninedin.home.blog

    Baśń ludowa chętnie przypisuje starym kobietom nad przyrodzone umiejętności, szczególnie moc czynienia zła; podkreśla ich związek z demoniczną stroną świata. Taka jest stara widma w balladzie „Ucieczka”, która zdradza sekret przywołania z zaświatów narzeczonego.

    źródło: Anastazja Śniechowska: Mickiewiczowskie wizerunki starości (rekonesans), Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, 2001

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. widma
    widmy
    D. widmy
    widm
    C. widmie
    widmom
    B. widmę
    widmy
    N. widmą
    widmami
    Ms. widmie
    widmach
    W. widmo
    widmy
  • psł. (dial.) *vědьma 'ta, która wie, zna' > 'osoba znająca czary, wróżka, znachorka'

CHRONOLOGIZACJA:
1607, Kart XVII-XVIII
W postaci: wiedma
Data ostatniej modyfikacji: 04.02.2025