odurzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wprowadzić się w stan częściowej lub całkowitej utraty świadomości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

uzależnienia

odurzyć się alkoholem, lekiem psychotropowym, morfiną, narkotykiem, substancją, środkiem halucynogennym

	Ze stron internetowych dowiemy się między innymi, że „buchnąć” oznacza - odurzyć się środkami wziewnymi, „czarne maroko” - haszysz, „doniczka” - marihuana, „erki” - tabletki relanium. źródło: KWSJP: (MLE): Narkotykowa gwara młodych, Echo Dnia, 2006-03-22
	Kolejna nowość w używkach to możliwość pojawienia się na naszym rynku piwa z marihuaną. [...] Podobno odurzyć się nim nie można, gdyż zawartość środków odurzających wynosi poniżej 5 miligrama na kilogram, co jest zgodne z unijnymi normami. źródło: NKJP: MK: Tak jak w Unii, Nakielski Czas, 2004-06-23
	Trzymając się ściśle przepisów swojej wiary, był tak umiarkowany w uciechach dzbana, iż przeraził się rozmiarami naczynia. Odurzy się, upije się od razu... źródło: KWSJP: Teodor Jeske-Choiński: Ostatni Rzymianie, 1958
	Wykonawca wykonał zlecenie, tyle że przed tą nietypową kradzieżą odurzył się alkoholem. źródło: Internet
	Policjanci sprawdzają, skąd pochodziły narkotyki, którymi prawdopodobnie odurzyli się wandale. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odurzyłem się +(e)m się odurzył	odurzyłam się +(e)m się odurzyła	odurzyłom się +(e)m się odurzyło	odurzyliśmy się +(e)śmy się odurzyli	odurzyłyśmy się +(e)śmy się odurzyły
2 os.	odurzyłeś się +(e)ś się odurzył	odurzyłaś się +(e)ś się odurzyła	odurzyłoś się +(e)ś się odurzyło	odurzyliście się +(e)ście się odurzyli	odurzyłyście się +(e)ście się odurzyły
3 os.	odurzył się	odurzyła się	odurzyło się	odurzyli się	odurzyły się

bezosobnik: odurzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odurzmy się
2 os.	odurz się	odurzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odurzyłbym się bym się odurzył	odurzyłabym się bym się odurzyła	odurzyłobym się bym się odurzyło	odurzylibyśmy się byśmy się odurzyli	odurzyłybyśmy się byśmy się odurzyły
2 os.	odurzyłbyś się byś się odurzył	odurzyłabyś się byś się odurzyła	odurzyłobyś się byś się odurzyło	odurzylibyście się byście się odurzyli	odurzyłybyście się byście się odurzyły
3 os.	odurzyłby się by się odurzył	odurzyłaby się by się odurzyła	odurzyłoby się by się odurzyło	odurzyliby się by się odurzyli	odurzyłyby się by się odurzyły

bezosobnik: odurzono by się

bezokolicznik: odurzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odurzywszy się

gerundium: odurzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odurzać się

Rz_osobowy

+

odurzyć się

+

CZYM

Zob. durzyć