-
4.
pot. żart. ubikacja publiczna -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
- brudny, śmierdzący; dworcowy, publiczny przybytek
- przybytek radości, ulgi
- poszukać, szukać przybytku
- iść do przybytku; korzystać, skorzystać z przybytku
-
W celu załatwienia potrzeb naturalnych udawano się do zbudowanego w pobliżu domu ustępu, zwanego wygódką, miejscem potrzebnym lub prywetą. Tego typu przybytki funkcjonowały przy zamku królewskim oraz przy szlacheckich dworach i mieszczańskich kamienicach.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005
Ekskluzywną willą wydał się kieleckim radnym szalet miejski, który miał powstać przy ulicy Sandomierskiej w Kielcach. I nie dali na jego budowę 400 tys. zł. W zamian ma tam stanąć plastikowa kabina, a prezydent ma opracować plan rozstawienia takich przybytków w śródmieściu.
źródło: NKJP: (ATA): Szalet niezgody, Echo Dnia, 2005-05-11
Okazuje się, że korzystanie z parkingowego przybytku nie należy do przyjemnych. Smród, jaki od niego bije, jest nie do zniesienia.
źródło: NKJP: (MLE): Smród na parkingu, Echo Dnia, 2005-09-28
Trochę przydługo trwały poszukiwania klucza od kłódki, na którą był zamknięty przybytek. Ktoś z obecnych nieśmiało zauważył, że może szalecik jest rzadko używany, tym bardziej iż okolica wskazywała wyraźnie na to, że dawne nawyki chłopów z barrio są kultywowane.
źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przybytek
przybytki
D. przybytku
przybytków
C. przybytkowi
przybytkom
B. przybytek
przybytki
N. przybytkiem
przybytkami
Ms. przybytku
przybytkach
W. przybytku
przybytki
-
st.czes. přiebytek, příbytek 'miejsce zamieszkania, mieszkanie'