kalkulować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zastanawiając się nad czymś, ustalać, czy i w jakim stopniu jakieś działania mogą mieć pozytywny skutek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Główny faworyt do zwycięstwa w całym wyścigu [...] nie kalkulował, tylko pojechał najszybciej, jak umiał. źródło: NKJP: Armstrong od początku, Gazeta Krakowska, 2002-07-08
	Niektórzy z nich, zanim podejmą interwencję, która może się zakończyć obrażeniami, mogą teraz kalkulować, czy warto się narażać. źródło: NKJP: Tomasz Gdula: Ci sędziowie pozwolili uciec „Ruskowi”, Nowa Trybuna Opolska, 2006
	Stalin kalkulował, że Wielka Brytania i Francja nie dopuszczą do podziału Czechosłowacji. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	[...] musi umieć kalkulować szanse sukcesu, prowadzić własną analizę kosztów i korzyści. źródło: NKJP: Danuta Urbaniak-Zając: Pedagogika społeczna w Niemczech Stanowiska teoretyczne i problemy praktyki, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kalkulowałem +(e)m kalkulował	kalkulowałam +(e)m kalkulowała	kalkulowałom +(e)m kalkulowało	kalkulowaliśmy +(e)śmy kalkulowali	kalkulowałyśmy +(e)śmy kalkulowały
2 os.	kalkulowałeś +(e)ś kalkulował	kalkulowałaś +(e)ś kalkulowała	kalkulowałoś +(e)ś kalkulowało	kalkulowaliście +(e)ście kalkulowali	kalkulowałyście +(e)ście kalkulowały
3 os.	kalkulował	kalkulowała	kalkulowało	kalkulowali	kalkulowały

bezosobnik: kalkulowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kalkulował będę kalkulować	będę kalkulowała będę kalkulować	będę kalkulowało będę kalkulować	będziemy kalkulowali będziemy kalkulować	będziemy kalkulowały będziemy kalkulować
2 os.	będziesz kalkulował będziesz kalkulować	będziesz kalkulowała będziesz kalkulować	będziesz kalkulowało będziesz kalkulować	będziecie kalkulowali będziecie kalkulować	będziecie kalkulowały będziecie kalkulować
3 os.	będzie kalkulował będzie kalkulować	będzie kalkulowała będzie kalkulować	będzie kalkulowało będzie kalkulować	będą kalkulowali będą kalkulować	będą kalkulowały będą kalkulować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kalkulujmy
2 os.	kalkuluj	kalkulujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kalkulowałbym bym kalkulował	kalkulowałabym bym kalkulowała	kalkulowałobym bym kalkulowało	kalkulowalibyśmy byśmy kalkulowali	kalkulowałybyśmy byśmy kalkulowały
2 os.	kalkulowałbyś byś kalkulował	kalkulowałabyś byś kalkulowała	kalkulowałobyś byś kalkulowało	kalkulowalibyście byście kalkulowali	kalkulowałybyście byście kalkulowały
3 os.	kalkulowałby by kalkulował	kalkulowałaby by kalkulowała	kalkulowałoby by kalkulowało	kalkulowaliby by kalkulowali	kalkulowałyby by kalkulowały

bezosobnik: kalkulowano by

bezokolicznik: kalkulować

imiesłów przysłówkowy współczesny: kalkulując

gerundium: kalkulowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kalkulujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: kalkulowany

odpowiednik aspektowy: skalkulować

	+	kalkulować	+	(ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE \| że ZDANIE)
	+	kalkulować	+	(CO)

fr. calquer