kalkulować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

osiągać jakąś wartość pieniężną określaną przez porównanie z wartością czegoś innego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

Trzeba nocować, pociąg do Polski odchodzi dopiero rano. Okazuje się jednak, że węgierskie wino i cygańska muzyka kalkulują się taniej od noclegu.

źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008

[...] wydatki związane z paliwem jądrowym kalkulują się na razie niekorzystnie w porównaniu z paliwem ropnym.

źródło: Nukleonika, 1957 (books.google.pl)

[...] owoce róży z plantacji kalkulują się na poziomie ceny owocu kompotowego.

źródło: Technologia Rolno-Spożywcza, 1961 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kalkulowałem się +(e)m się kalkulował	kalkulowałam się +(e)m się kalkulowała	kalkulowałom się +(e)m się kalkulowało	kalkulowaliśmy się +(e)śmy się kalkulowali	kalkulowałyśmy się +(e)śmy się kalkulowały
2 os.	kalkulowałeś się +(e)ś się kalkulował	kalkulowałaś się +(e)ś się kalkulowała	kalkulowałoś się +(e)ś się kalkulowało	kalkulowaliście się +(e)ście się kalkulowali	kalkulowałyście się +(e)ście się kalkulowały
3 os.	kalkulował się	kalkulowała się	kalkulowało się	kalkulowali się	kalkulowały się

bezosobnik: kalkulowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kalkulował będę się kalkulować	będę się kalkulowała będę się kalkulować	będę się kalkulowało będę się kalkulować	będziemy się kalkulowali będziemy się kalkulować	będziemy się kalkulowały będziemy się kalkulować
2 os.	będziesz się kalkulował będziesz się kalkulować	będziesz się kalkulowała będziesz się kalkulować	będziesz się kalkulowało będziesz się kalkulować	będziecie się kalkulowali będziecie się kalkulować	będziecie się kalkulowały będziecie się kalkulować
3 os.	będzie się kalkulował będzie się kalkulować	będzie się kalkulowała będzie się kalkulować	będzie się kalkulowało będzie się kalkulować	będą się kalkulowali będą się kalkulować	będą się kalkulowały będą się kalkulować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kalkulujmy się
2 os.	kalkuluj się	kalkulujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kalkulowałbym się bym się kalkulował	kalkulowałabym się bym się kalkulowała	kalkulowałobym się bym się kalkulowało	kalkulowalibyśmy się byśmy się kalkulowali	kalkulowałybyśmy się byśmy się kalkulowały
2 os.	kalkulowałbyś się byś się kalkulował	kalkulowałabyś się byś się kalkulowała	kalkulowałobyś się byś się kalkulowało	kalkulowalibyście się byście się kalkulowali	kalkulowałybyście się byście się kalkulowały
3 os.	kalkulowałby się by się kalkulował	kalkulowałaby się by się kalkulowała	kalkulowałoby się by się kalkulowało	kalkulowaliby się by się kalkulowali	kalkulowałyby się by się kalkulowały

bezosobnik: kalkulowano by się

bezokolicznik: kalkulować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: kalkulując się

gerundium: kalkulowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kalkulujący się

odpowiednik aspektowy: skalkulować się

+

kalkulować się

+

(JAK)