-
1.
książk. zacząć się zachowywać w sposób świadczący o tym, że nie stawia się sobie granic oraz nie liczy się z nikim i niczym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: rozbestwić się
rozhukać się
rozzuchwalić się
-
Prezydent [...] ma za sobą bardzo ciężki tydzień. Nie dość, że lewica mu się rozbisurmaniła i otwarcie już dąży do rozczłonkowania jednolitej dotąd partii, to jeszcze sam ma problemy z pozbieraniem własnych myśli.
źródło: NKJP: Artur Warzocha: Dyplomacja przedszkolaków, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2004-03-25
A ja chciałabym powiedzieć, że z tymi rowerzystami to jest tak, że oni się strasznie rozbisurmanili. Jeżdżą tak, jakby ten chodnik do nich należał.
źródło: KWJP: Wielkopolska opinia publiczna, Gazeta Lokalna — Poznań, 2011-04-22
W zgodnej (w gruncie rzeczy) opinii miejscowych wilki, chronione zakazem polowań, rozbisurmaniły się ponad wszelką miarę, zagrażając nie tylko hodowcom, ale także leśnej zwierzynie płowej.
źródło: NKJP: Kowboje już wyjechali, Dziennik Polski, 2001-01-13
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozbisurmanię się
rozbisurmanimy się
2 os. rozbisurmanisz się
rozbisurmanicie się
3 os. rozbisurmani się
rozbisurmanią się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozbisurmaniłem się
+(e)m się rozbisurmanił
rozbisurmaniłam się
+(e)m się rozbisurmaniła
rozbisurmaniłom się
+(e)m się rozbisurmaniło
rozbisurmaniliśmy się
+(e)śmy się rozbisurmanili
rozbisurmaniłyśmy się
+(e)śmy się rozbisurmaniły
2 os. rozbisurmaniłeś się
+(e)ś się rozbisurmanił
rozbisurmaniłaś się
+(e)ś się rozbisurmaniła
rozbisurmaniłoś się
+(e)ś się rozbisurmaniło
rozbisurmaniliście się
+(e)ście się rozbisurmanili
rozbisurmaniłyście się
+(e)ście się rozbisurmaniły
3 os. rozbisurmanił się
rozbisurmaniła się
rozbisurmaniło się
rozbisurmanili się
rozbisurmaniły się
bezosobnik: rozbisurmaniono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozbisurmańmy się
2 os. rozbisurmań się
rozbisurmańcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozbisurmaniłbym się
bym się rozbisurmanił
rozbisurmaniłabym się
bym się rozbisurmaniła
rozbisurmaniłobym się
bym się rozbisurmaniło
rozbisurmanilibyśmy się
byśmy się rozbisurmanili
rozbisurmaniłybyśmy się
byśmy się rozbisurmaniły
2 os. rozbisurmaniłbyś się
byś się rozbisurmanił
rozbisurmaniłabyś się
byś się rozbisurmaniła
rozbisurmaniłobyś się
byś się rozbisurmaniło
rozbisurmanilibyście się
byście się rozbisurmanili
rozbisurmaniłybyście się
byście się rozbisurmaniły
3 os. rozbisurmaniłby się
by się rozbisurmanił
rozbisurmaniłaby się
by się rozbisurmaniła
rozbisurmaniłoby się
by się rozbisurmaniło
rozbisurmaniliby się
by się rozbisurmanili
rozbisurmaniłyby się
by się rozbisurmaniły
bezosobnik: rozbisurmaniono by się
bezokolicznik: rozbisurmanić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbisurmaniwszy się
gerundium: rozbisurmanienie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozbisurmanienie się
rozbisurmanienia się
D. rozbisurmanienia się
rozbisurmanień się
C. rozbisurmanieniu się
rozbisurmanieniom się
B. rozbisurmanienie się
rozbisurmanienia się
N. rozbisurmanieniem się
rozbisurmanieniami się
Ms. rozbisurmanieniu się
rozbisurmanieniach się
W. rozbisurmanienie się
rozbisurmanienia się
odpowiednik aspektowy: rozbisurmaniać się
-