rozbuchać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

ukazać coś w sposób przesadny, przypisując temu znaczenie większe niż ma w rzeczywistości

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

rozdąć
wyolbrzymić

Cytaty

[...] umiejętność porozumiewania się z piłkarzami zawsze była kompetencją dla trenera istotną, a w czasach nieustającego medialnego jazgotu, zdolnego byle incydencik rozbuchać do gigantycznego skandalu, stała się jeszcze istotniejsza.

źródło: KWJP: Rafał Stec: Smuda i Lato, koko i spoko, Gazeta Wyborcza, 2012-06-02

To teza propagandy peerelowskiej, która całe zjawisko wyolbrzymiła, rozbuchała w gruncie rzeczy mały epizod, działalność niewielkiej grupki.

źródło: NKJP: Rozliczanie poety, Dziennik Polski, 2000-07-22

To była jakaś błahostka, którą rozbuchały media.

źródło: KWJP: (pam): Przeżyłem ważny dzień w życiu, Chorzowianin, 2011-04-13

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozbucham	rozbuchamy
2 os.	rozbuchasz	rozbuchacie
3 os.	rozbucha	rozbuchają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbuchałem +(e)m rozbuchał	rozbuchałam +(e)m rozbuchała	rozbuchałom +(e)m rozbuchało	rozbuchaliśmy +(e)śmy rozbuchali	rozbuchałyśmy +(e)śmy rozbuchały
2 os.	rozbuchałeś +(e)ś rozbuchał	rozbuchałaś +(e)ś rozbuchała	rozbuchałoś +(e)ś rozbuchało	rozbuchaliście +(e)ście rozbuchali	rozbuchałyście +(e)ście rozbuchały
3 os.	rozbuchał	rozbuchała	rozbuchało	rozbuchali	rozbuchały

bezosobnik: rozbuchano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbuchajmy
2 os.	rozbuchaj	rozbuchajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbuchałbym bym rozbuchał	rozbuchałabym bym rozbuchała	rozbuchałobym bym rozbuchało	rozbuchalibyśmy byśmy rozbuchali	rozbuchałybyśmy byśmy rozbuchały
2 os.	rozbuchałbyś byś rozbuchał	rozbuchałabyś byś rozbuchała	rozbuchałobyś byś rozbuchało	rozbuchalibyście byście rozbuchali	rozbuchałybyście byście rozbuchały
3 os.	rozbuchałby by rozbuchał	rozbuchałaby by rozbuchała	rozbuchałoby by rozbuchało	rozbuchaliby by rozbuchali	rozbuchałyby by rozbuchały

bezosobnik: rozbuchano by

bezokolicznik: rozbuchać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbuchawszy

gerundium: rozbuchanie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozbuchanie	rozbuchania
D.	rozbuchania	rozbuchań
C.	rozbuchaniu	rozbuchaniom
B.	rozbuchanie	rozbuchania
N.	rozbuchaniem	rozbuchaniami
Ms.	rozbuchaniu	rozbuchaniach
W.	rozbuchanie	rozbuchania

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozbuchany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozbuchany	rozbuchany	rozbuchany	rozbuchane	rozbuchana
D.	rozbuchanego	rozbuchanego	rozbuchanego	rozbuchanego	rozbuchanej
C.	rozbuchanemu	rozbuchanemu	rozbuchanemu	rozbuchanemu	rozbuchanej
B.	rozbuchanego	rozbuchanego	rozbuchany	rozbuchane	rozbuchaną
N.	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchaną
Ms.	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozbuchani	rozbuchani	rozbuchane	rozbuchane
D.	rozbuchanych	rozbuchanych	rozbuchanych	rozbuchanych
C.	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchanym	rozbuchanym
B.	rozbuchanych	rozbuchanych	rozbuchanych	rozbuchane
N.	rozbuchanymi	rozbuchanymi	rozbuchanymi	rozbuchanymi
Ms.	rozbuchanych	rozbuchanych	rozbuchanych	rozbuchanych

odpowiednik aspektowy: rozbuchiwać

Składnia

+

rozbuchać

+

CO + (do CZEGO)

Pochodzenie

Zob. buchać