kondemnata
-
wyrok wydawany na mocy prawa obowiązującego w dawnej Polsce, skazujący kogoś w procesie sądowym odbywającym się pod jego nieobecność
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
sąd
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: wyrok
-
- ogłosić, wydać kondemnatę
-
Trybunał ogłosił trzecią kondemnatę na sukcesorów Behma, przysądzając Konopce ich kamienice, browary i inne mienie w Toruniu.
źródło: Rocznik toruński, 1990 (books.google.pl)
[...] został oskarżony o atak na dowódcę, a wobec jego niestawiennictwa na sądach pospolitego ruszenia wydano wyrok kondemnaty i zaocznie skazano na banicję.
źródło: Karol Łopatecki: Organizacja, prawo i dyscyplina w polskim i litewskim pospolitym ruszeniu, 2018 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kondemnata
kondemnaty
D. kondemnaty
kondemnat
C. kondemnacie
kondemnatom
B. kondemnatę
kondemnaty
N. kondemnatą
kondemnatami
Ms. kondemnacie
kondemnatach
W. kondemnato
kondemnaty
-
+ kondemnata + (na KOGO) -
łac. condemnãtiō