rozbuchany - Wielki słownik języka polskiego PAN

taki, który cechuje się ponadprzeciętnie dużymi rozmiarami, intensywnością lub obfitością swych form

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

wielkość,

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

rozbuchany nacjonalizm, egoizm; rozbuchana biurokracja, konsumpcja, komercja; wyobraźnia; zieleń, przyroda, wiosna; forma; rozbuchane ego; rozbuchane aspiracje, nadzieje, emocje; wydatki
nadmiernie rozbuchany

	Gospodarka może na przykład rosnąć pod wpływem rozbuchanej konsumpcji na kredyt, jak miało to miejsce w USA przed kryzysem. źródło: NKJP: Wawrzyniec Smoczyński: Szczęście w liczbach, Polityka, 2009-12-12
	Tam decentralizacja osiągnęła bardzo rozbuchaną i przerysowaną formę, doprowadzając do wielu nadużyć. źródło: KWJP: Magda Melnyk, Andrzej Kompa: Dlaczego Hiszpania trzeszczy… – z Magdą Melnyk rozmawia Andrzej Kompa, Liberté!, 2019-10-11
	Są też dowodem na to, że dobra muzyka broni się sama, obywając się bez rozbuchanej komercji i mediów. źródło: KWJP: Kika: Magiczne Domowe Melodie i klepanie bitów, Gazeta Lokalna — Białystok, 2013-02-15
	Jego naiwność, hipokryzja i rozbuchane ego są dobrym obrazem XVIII-wiecznego szlachcica. źródło: NKJP: Maciej Kowalski: Przenajświętsza Rzeczypospolita 300 lat temu, Esensja, 2009-05-11

część mowy: przymiotnik

Stopień równy