czarno

[...] spośród drzew wynurzył się podjazd, masyw domu, ze sterczącymi w górę czarno kominami, i gdy zbliżył się jeszcze bardziej, ukazał się fronton, obrośnięty zwiędłym jesienią pnączem winobluszczu [...].

źródło: KWSJP: Włodzimierz Odojewski: Zasypie wszystko, zawieje..., 1967

Słupy i druty telegraficzne odcinają się ostro i czarno na tle jasnogranatowego nieba i nie nazbyt ciemnej równiny.

źródło: KWSJP: Sławomir Mrożek: Teatr 2, 1980

[...] strzelista skała i wysoki dom na szczycie turni odcinają się czarno i osobliwie na tle tych nadnaturalnych zórz.

źródło: Internet