-
3.
pot. pejorat. brak precyzji lub wyrazistości -
- rozmamłanie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Pustka, którą Houellebecq otacza swoich bohaterów, przekłada się na językową nijakość, rozmemłanie zdań i akapitów, styl pozbawiony cech dystynktywnych – rodzaj pisarskiej nonszalancji.
źródło: KWJP: Zofia Król: Tak żyją ludzie, Dwutygodnik, 2019-05-01
Poniekąd popieram polityczność w powieściach, ale nie popieram formalnego powieści rozmemłania, rozumiem „Książki dla Manuela” szlachetny przekaz przeciw juntom latynoskim i amerykańskiemu imperializmowi skierowany, nie rozumiem braku dyscypliny formalnej.
źródło: KWJP: Krzysztof Varga: Zaginione emocje, czyli kto pamięta Cortázara, Duży Format, 2014-09-04
Abstrahuje od języka silnych wartości na rzecz umysłowego i moralnego rozmemłania, wydając studentów na pastwę nowoczesnych sofistów, którzy uczą ich języka pochlebstwa i sztuki adaptacji we wrogim myśleniu o świecie.
źródło: KWJP: Piotr Nowak: W sidłach retorów, Rzeczpospolita, 2014-10-11
Wszystko mnie w nim razi, poczynając od „odklejonych” scen i dialogów poprzez amatorskie miny aktorów po rozmamłanie estetyczne i moralne.
źródło: Internet: filmweb.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozmemłanie
rozmemłania
D. rozmemłania
rozmemłań
C. rozmemłaniu
rozmemłaniom
B. rozmemłanie
rozmemłania
N. rozmemłaniem
rozmemłaniami
Ms. rozmemłaniu
rozmemłaniach
W. rozmemłanie
rozmemłania
Inne uwagi
Zwykle lp
-