-
2.
polit. osoba, która interpretuje zasady marksizmu w sposób odbiegający od oficjalnie przyjętego
-
Używane szczególnie w odniesieniu do stosunków politycznych w Polsce i innych krajach socjalistycznych po II wojnie światowej.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia -
Rewizjoniści przyjmowali, że niepowodzenia czy zbrodnie komunizmu były pochodną braku zdecydowania jego budowniczych w tworzeniu nowego świata.
źródło: KWJP: Bronisław Wildstein: Bunt i afirmacja. Esej o naszych czasach, 2020
Rewizjoniści przegrali z kretesem, ale stosunek do Października i wprowadzonych wtedy odchyleń od modelu sowieckiego nadal wyznaczał główną linię podziału w PZPR.
źródło: KWJP: Krzysztof Pomian: Wśród mistrzów i przyjaciół, 2018
Stało się jasne, że bardzo liczni działacze partii, państwa i gospodarki poddani w latach 1949-1976 okrutnym prześladowaniom, nie byli ani wrogami, ani szpiegami, ani rewizjonistami, ani agentami burżuazji, a byli zawsze uczciwymi komunistami.
źródło: NKJP: Widziane z Brukseli, Kultura, nr 11, 1976
Naiwne wynurzenia ukazują romantyka socjalizmu. I w gruncie rzeczy rewizjonistę, choć w swoich dziennikach rewizjonistów potępiał, uważając, że zrazili kierownictwo i aktyw, paraliżując odnowę w partii i kraju.
źródło: NKJP: Ernest Skalski: Wszystko tu jakieś szare, Gazeta Wyborcza, 1999-02-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rewizjonista
rewizjoniści
ndepr rewizjonisty
depr D. rewizjonisty
rewizjonistów
C. rewizjoniście
rewizjonistom
B. rewizjonistę
rewizjonistów
N. rewizjonistą
rewizjonistami
Ms. rewizjoniście
rewizjonistach
W. rewizjonisto
rewizjoniści
ndepr rewizjonisty
depr -