-
gruba gałąź drzewa wyrastająca z pnia
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
budowa i funkcjonowanie roślin
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
- gruby; niebezpieczny; nadłamany, oberwany, złamany; potężny, wielki; powalony; rozłożysty; uschnięty konar; gołe, nagie; obcięte; obłamane, połamane; zielone konary
- konar buku, dębu, drzewa, sosny, topoli
- konar odłamał się; przygniótł kogoś
- wyciąć konar
- przygnieciona; uderzony konarem; wiatr kołysał konarami
-
24 lipca na drodze pomiędzy Bieżuniem a Karniszynem (powiat żuromiński) na przejeżdżające auto marki volkswagen vento spadł konar przydrożnego drzewa, który uszkodził pojazd.
źródło: NKJP: Zginęli rowerzyści, Tygodnik Ciechanowski, 2007-08-05
Podczas burzy wiatr zerwał potężny konar ze stojącego w pobliżu drzewa.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006
W innej miejscowości mroteckiej gminy, w Matyldzinie, nadjeżdżający samochód marki Skoda uderzył w powalony konar leżący na drodze.
źródło: NKJP: ST: Przewrócone drzewa, Nakielski Czas, 2002-11-06
Chwiały się rozłożyste konary, spadały owoce i liście.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007
Nadłamane konary drzew, niebezpiecznie zwisające nad przejściem dla pieszych na jednej z ulic Leska oraz nachylone nad domem w Zahoczewiu drzewo wycinali przedwczoraj strażacy z pow. leskiego.
źródło: NKJP: (ST): Krótko, Dziennik Polski - Podkarpacie, 2002-11-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konar
konary
D. konara
konaru
konarów
C. konarowi
konarom
B. konar
konary
N. konarem
konarami
Ms. konarze
konarach
W. konarze
konary
-
płn. psł. *konarъ