-
1.
zdrewniała łodyga drzewa, na której wspiera się jego korona -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
budowa i funkcjonowanie roślin
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
antonimy: korona
-
- cienki, potężny, smukły, strzelisty; omszały; przewrócony, zwalony; spróchniały pień; pień bukowy, sosnowy; obrośnięty mchem
- pień brzozy, drzewa, jesionu, olchy, sosny, świerku, topoli, wierzby
- obwód pnia; kora pni
- pomost z pni
- objąć; ostukiwać pień
- przywiązany do pnia
- oparty o pień; uderzyć w pień
-
Młody mężczyzna jadąc Audi 80 wypadł z drogi i uderzył w pień drzewa.
źródło: NKJP: Śmierć na łuku drogi, Tygodnik Ciechanowski, 2007-11-03
W głębi lasu ktoś ostukiwał pień drzewa.
źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005
Jeżeli drzewo to symbol życia, to zwalony pień jest jego przeciwieństwem [...].
źródło: NKJP: Łukasz Żyła: Jak biesiada to tylko w Niewiadomiu, Tygodnik Rybnicki, 2008-10-14
Wspiął się na przewrócony pień i łapiąc równowagę rozpostartymi ramionami, szedł po największej gałęzi.
źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
Rosnąc samotnie tworzy potężny pień i szeroką, rozłożystą koronę.
źródło: NKJP: (PK): Dwa tysiące dębów, Dziennik Polski - Bochnia, 2001-02-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pień
pnie
D. pnia
pni
C. pniowi
pniom
B. pień
pnie
N. pniem
pniami
Ms. pniu
pniach
W. pniu
pnie
-
psł. *pьnjь