-
1.
osoba, która sprawia, że zwierzę staje się posłuszne człowiekowi, przestaje uciekać lub robi to, co mu człowiek nakazuje -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
[...] ktoś dał zza nich znak panu Tadeuszowi, żeby wyszedł do holu. Był to jeden z nocnych stróżów, poskromiciel stada pałacowych brytanów [...].
źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008
[....] rozmaicie mówi się w tradycji o potomstwie, jakie się urodziło na spartańskim dworze. Wymienia się [...] dwóch Dioskurów [...], czyli słynnego poskromiciela rumaków, Kastora, i niezrównanego pięściarza, Polideukesa [...], oraz Helenę.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. poskromiciel
poskromiciele
ndepr poskromiciele
depr D. poskromiciela
poskromicieli
C. poskromicielowi
poskromicielom
B. poskromiciela
poskromicieli
N. poskromicielem
poskromicielami
Ms. poskromicielu
poskromicielach
W. poskromicielu
poskromiciele
ndepr poskromiciele
depr -
+ poskromiciel + (CZEGO) -