rozdziewiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. odbyć stosunek seksualny z osobą, która nie rozpoczęła wcześniej współżycia płciowego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

	Nie miałem pojęcia, co zrobił: rozdziewiczył czyjąś nastoletnią córkę, pożyczył pieniądze i zapomniał je zwrócić, niegrzecznie odmówił namalowania portretu rodzinnego – możliwości było całe mnóstwo, natomiast realne następstwa tylko dwa. źródło: KWJP: Marcin Rusnak: Opowieści niesamowite, 2013
	Colette zabrała szczupłego nastolatka na wakacje, podkarmiła i rozdziewiczyła; była dla niego „wymagającą, nienasyconą i fachową nauczycielką pożądania”. źródło: KWJP: Katarzyna Wężyk: Przepyszny potwór, Wysokie Obcasy, 2018-09-20
	Dla Laudowskiej zaś świadomość rozdziewiczenia i uaktywniania lesbijskiej części natury Salomei stanowiła rekompensatę technicznych uchybień. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	Rozdziewiczyła cię ponętna Cyganka, a teraz leżysz tutaj ze mną! Jak to możliwe? źródło: KWJP: Agata Suchocka: Bezdroża mroku, 2021
	[...] wzruszył tylko ramionami i odparł, że w ruskich łaźniach widział nie takie rzeczy, zresztą odmiennym obyczajom hołdują także u nich wędrowne błazny [...], nie mówiąc już o życiu w monastyrach, gdzie niejeden brodaty mnich rozdziewiczył naiwnego nowicjusza psalmistę. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdziewiczyłem +(e)m rozdziewiczył	rozdziewiczyłam +(e)m rozdziewiczyła	rozdziewiczyłom +(e)m rozdziewiczyło	rozdziewiczyliśmy +(e)śmy rozdziewiczyli	rozdziewiczyłyśmy +(e)śmy rozdziewiczyły
2 os.	rozdziewiczyłeś +(e)ś rozdziewiczył	rozdziewiczyłaś +(e)ś rozdziewiczyła	rozdziewiczyłoś +(e)ś rozdziewiczyło	rozdziewiczyliście +(e)ście rozdziewiczyli	rozdziewiczyłyście +(e)ście rozdziewiczyły
3 os.	rozdziewiczył	rozdziewiczyła	rozdziewiczyło	rozdziewiczyli	rozdziewiczyły

bezosobnik: rozdziewiczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozdziewiczmy
2 os.	rozdziewicz	rozdziewiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdziewiczyłbym bym rozdziewiczył	rozdziewiczyłabym bym rozdziewiczyła	rozdziewiczyłobym bym rozdziewiczyło	rozdziewiczylibyśmy byśmy rozdziewiczyli	rozdziewiczyłybyśmy byśmy rozdziewiczyły
2 os.	rozdziewiczyłbyś byś rozdziewiczył	rozdziewiczyłabyś byś rozdziewiczyła	rozdziewiczyłobyś byś rozdziewiczyło	rozdziewiczylibyście byście rozdziewiczyli	rozdziewiczyłybyście byście rozdziewiczyły
3 os.	rozdziewiczyłby by rozdziewiczył	rozdziewiczyłaby by rozdziewiczyła	rozdziewiczyłoby by rozdziewiczyło	rozdziewiczyliby by rozdziewiczyli	rozdziewiczyłyby by rozdziewiczyły

bezosobnik: rozdziewiczono by

bezokolicznik: rozdziewiczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdziewiczywszy

gerundium: rozdziewiczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdziewiczony

odpowiednik aspektowy: rozdziewiczać

+

rozdziewiczyć

+

KOGO