potwarczo

  • książk.  tak, że to, o czym mowa, stanowi potwarz – poważny zarzut stawiany komuś, kto czuje się niewinny
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Do kopalni przysyłają królowie egipscy złoczyńców, jeńców wojennych, którzy potwarczo oskarżeni wrzuceni zostali w gniewie do więzienia.

    źródło: Henryk Cywiński: Złoto - skąd pochodzi, dokąd idzie?, 1987 (books.google.pl)

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. potwarz

CHRONOLOGIZACJA:
1804, Gazeta Krakowska, nr 42, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 26.05.2025