-
2.
anat. niewidoczny, osadzony pod skórą fragment niektórych części ciała -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
- korzeń paznokcia; włosa; zęba
- korzeń (pozostający) w dziąśle
- korzeń i trzon
- kanał; szczyt korzenia
- wyrwanie korzenia
- przejście korony w korzeń
-
Na drugi dzień pani doktor stwierdziła, że zęba nie da się uratować i trzeba wyrwać pozostający w dziąśle korzeń, a pani Barbara Ł. pospieszyła z propozycją, aby to zrobić tutaj i że technik uzupełni mi protezę, a to wszystko kosztować będzie 110 zł.
źródło: KWSJP: W.Karolewska: Lecz zęby w „Arnice”, Gazeta Lokalna Warszawa-Bemowo nr 5, 1998
Korona jest to górna część zęba ponad zębodołem i dziąsłem, korzeń tkwi w zębodole szczęki lub żuchwy, szyjka natomiast znajduje się na przejściu korony w korzeń.
źródło: KWSJP: Jan Zarzycki, Jan Kuryszko: Anatomia mikroskopowa zwierząt domowych i człowieka, 1995
W każdym mieszku zaczepiony jest korzeń włosa.
źródło: NKJP: Sławomir Zagórski: (Nie) tylko dla łysych, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1996-09-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. korzeń
korzenie
D. korzenia
korzeni
C. korzeniowi
korzeniom
B. korzeń
korzenie
N. korzeniem
korzeniami
Ms. korzeniu
korzeniach
W. korzeniu
korzenie
-
psł. *korę, *korene 'korzeń'
Forma korzeń ma swoje źródło w temacie przypadków zależnych, por. psł. biernik * korenь .