dźwięcznie

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. wypowiadać

  • 3.

    jęz.  w sposób właściwy dla brzmienia powstającego wtedy, gdy struny głosowe drżą i przylegają do siebie tak, że nie przepływa między nimi powietrze
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • sprzeczne:  bezdźwięcznie
  • Zastanawiałem się, jak napisać „białorzytka”, bo Tadeusz Sznuk jakoś dźwięcznie przeczytał „t”.

    źródło: NKJP: Monika Krężel: Narodowa klasówka, Trybuna Śląska, 2001-11-26

    Również h/ch [...] wymawia się dźwięcznie w wyrazach typu Bohdan, klechda.

    źródło: NKJP: Internet

    O tym, że następująca po głoskach p, t, k spółgłoska była wymawiana kiedyś dźwięcznie, świadczy dziś tylko pisownia.

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy dźwięcznie
    stopień wyższy dźwięczniej
  • Zob.  dźwięk