-
2.
ślad na powierzchni pnia lub deski po podstawie gałęzi wrośniętej w pień -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
budowa i funkcjonowanie roślin
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
- wielki; wypadły sęk
- sęk w desce, w parkiecie
- dziura, dziurka, otwór po sęku
-
Poznawał jakieś detale: zamek okna, sęk w parkiecie, elegancką butelkę po drogim winie, bieliznę żony, jej włosy rozrzucone w nieładzie, ale całość była mu obca.
źródło: KWSJP: Stanisław Pasternak: Zapamiętywanie nagiej córki, 1972
Na powrót wracały z nią widziane codziennie rośliny i zwierzęta, złote wzgórza i czarny las z przekłutym nad nim smokiem, dróżka wybita w błoniu przez weselne bryczki i sęk w desce z kroplą żywicy pośrodku.
źródło: KWSJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1968
Na wysokości półtora metra od ziemi znajduje się ślad, sęk, po uciętej niegdyś gałęzi, okorowany owal wielkości mniej więcej 10 na 20 centymetrów.
źródło: KWSJP: K.C.: Cud w Radzyminie, Wieści Podwarszawskie nr 21, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sęk
sęki
D. sęka
sęków
C. sękowi
sękom
B. sęk
sęki
N. sękiem
sękami
Ms. sęku
sękach
W. sęku
sęki
-
psł. *sǫkъ 'sęk' < 'kołek, gałąź, zakrzywiony konar'