-
3.
lit. utwór odznaczający się satyrycznym i rozrywkowym charakterem oraz antyfeudalnym wydźwiękiem, reprezentujący dawny nurt literatury plebejskiej -
- rzadziej przest. sowizrzał
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
Postępowanie szlachty zaopatrującej się w produkty podczas przemarszu pod Lwów w 1621 r. było generalnie zgodne z obowiązującym prawem. Potwierdza to nawet niechętny i wyśmiewający instytucję pospolitego ruszenia Jan Dzwonowski w sowizdrzale „Niepospolite ruszenie”.
źródło: Karol Łopatecki: Organizacja, prawo i dyscyplina w polskim i litewskim pospolitym ruszeniu (do połowy XVII wieku), 2018 (academia.edu)
Oczywiście w sceptycznie i ironicznie nastawionych sowizrzałach i ten „droższy nad złoto” skarb był przedmiotem dobrodusznych kpin, ujawniających jego rzeczywistą wartość – prawa do głodu i poniewierki.
źródło: Ruch Literacki, 1963 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sowizdrzał
sowizdrzały
D. sowizdrzała
sowizdrzałów
C. sowizdrzałowi
sowizdrzałom
B. sowizdrzał
sowizdrzały
N. sowizdrzałem
sowizdrzałami
Ms. sowizdrzale
sowizdrzałach
W. sowizdrzale
sowizdrzały
-
Od: Dyl Sowizdrzał, postać złośliwego błazna i figlarza w folklorze północnoniemieckim (niem. Till Eulenspiegel), znana też w krajach sąsiednich. Pol. sowizdrzał to kalka niem. Eulenspiegel (Eule 'sowa' + Spiegel 'lustro') utworzona od sowi i źrzadło 'zwierciadło' lub na wzór dawnego nasięzdrzał, a więc 'patrzący jak sowa' (Brück).