-
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
-
-
|
[...] pochyliwszy się księdzu do nóg i pocałowawszy go w rękę, przerzekł: - Ano kiedy taka straszna groza, co ma nas ściąć, to nam i tak, i owak chodzi po głowach... [...].
źródło: Józef Morton: Dzieła zebrane, 1979 (books.google.pl)
|
|
[...] nie tylko Wiąckowa zagroda, ale cała nadwiślańska wieś tak znikła jak śnieg na wiosnę. Tak, jak przerzekł wtedy Jontek.
źródło: Franciszek Kotula: Muzykanty, 1979 (books.google.pl)
|
|
[...] przerzekł, że i jej wojna dała się we znaki. Ale ograniczył się tylko do lakonicznego, enigmatycznego stwierdzenia, nie wyjaśnił, co przeszła i w jakich okolicznościach.
źródło: Jan Baranowicz: Ucieczka przed cieniem, 1976 (books.google.pl)
|
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| 1 os. |
przerzekę
przerzeknę
|
przerzeczemy
przerzekniemy
|
| 2 os. |
przerzeczesz
przerzekniesz
|
przerzeczecie
przerzekniecie
|
| 3 os. |
przerzecze
przerzeknie
|
przerzeką
przerzekną
|
Czas przeszły
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| m |
ż |
n |
mo |
-mo |
| 1 os. |
przerzekłem
+(e)m przerzekł
|
przerzekłam
+(e)m przerzekła
|
przerzekłom
+(e)m przerzekło
|
przerzekliśmy
+(e)śmy przerzekli
|
przerzekłyśmy
+(e)śmy przerzekły
|
| 2 os. |
przerzekłeś
+(e)ś przerzekł
|
przerzekłaś
+(e)ś przerzekła
|
przerzekłoś
+(e)ś przerzekło
|
przerzekliście
+(e)ście przerzekli
|
przerzekłyście
+(e)ście przerzekły
|
| 3 os. |
przerzekł
|
przerzekła
|
przerzekło
|
przerzekli
|
przerzekły
|
bezosobnik: przerzeczono
przerzeknięto
Tryb rozkazujący
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| 1 os. |
|
przerzeczmy
przerzeknijmy
|
| 2 os. |
przerzecz
przerzeknij
|
przerzeczcie
przerzeknijcie
|
Tryb warunkowy
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| m |
ż |
n |
mo |
-mo |
| 1 os. |
przerzekłbym
bym przerzekł
|
przerzekłabym
bym przerzekła
|
przerzekłobym
bym przerzekło
|
przerzeklibyśmy
byśmy przerzekli
|
przerzekłybyśmy
byśmy przerzekły
|
| 2 os. |
przerzekłbyś
byś przerzekł
|
przerzekłabyś
byś przerzekła
|
przerzekłobyś
byś przerzekło
|
przerzeklibyście
byście przerzekli
|
przerzekłybyście
byście przerzekły
|
| 3 os. |
przerzekłby
by przerzekł
|
przerzekłaby
by przerzekła
|
przerzekłoby
by przerzekło
|
przerzekliby
by przerzekli
|
przerzekłyby
by przerzekły
|
bezosobnik: przerzeczono by
przerzeknięto by
bezokolicznik: przerzec
przerzeknąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
przerzekłszy
gerundium: przerzeczenie
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| M. |
przerzeczenie
przerzeknięcie
|
przerzeczenia
przerzeknięcia
|
| D. |
przerzeczenia
przerzeknięcia
|
przerzeczeń
przerzeknięć
|
| C. |
przerzeczeniu
przerzeknięciu
|
przerzeczeniom
przerzeknięciom
|
| B. |
przerzeczenie
przerzeknięcie
|
przerzeczenia
przerzeknięcia
|
| N. |
przerzeczeniem
przerzeknięciem
|
przerzeczeniami
przerzeknięciami
|
| Ms. |
przerzeczeniu
przerzeknięciu
|
przerzeczeniach
przerzeknięciach
|
| W. |
przerzeczenie
przerzeknięcie
|
przerzeczenia
przerzeknięcia
|
-
|
+ |
przerzec |
+ |
|
|
|
+ |
przerzec |
+ |
|
|
|
+ |
przerzec |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XV w.,
SStp
Inne znaczenie: 'przeznaczyć, z góry wyznaczyć'
Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2025