-
1.
rel. praktyka religijna polegająca na wyrzeczeniu się w życiu wszelkiego rodzaju przyjemności i wygód oraz poddaniu się surowej dyscyplinie wewnętrznej dla osiągnięcia doskonałości lub zbawienia duszy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
synonimy: ascetyzm
-
- religijna; surowa asceza
- asceza i modlitwa; asceza i pokuta, asceza i post
- zasady; żar ascezy
- praktykować ascezę
-
Pod wpływem myśli greckiej, negatywnie odnoszącej się do świata materialnego, wielu ówczesnych opuszczało ośrodki miejskie, udając się na miejsca pustynne, aby poświęcić się całkowicie modlitwie i ascezie.
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
Jej duchowość również ukształtowała się na wzór ideału franciszkańskiego. Dominowało w niej przekonanie o pożytkach surowej ascezy i doskonałości życia w dziewictwie. Dlatego nakłoniła swego męża - księcia do złożenia wraz z nią ślubów czystości.
źródło: NKJP: Barbara Labuda: Poszukiwania, 2005
Napływ materii „oblepiającej” duszę można zahamować przez powstrzymywanie się od jakichkolwiek działań, przez kontemplację lub przez studia religijne. Służy temu również bardzo radykalnie praktykowana asceza, polegająca na umartwieniach, postach.
źródło: NKJP: Marta Kudelska: Hinduizm - jedność w różnorodności, 2006
Ważnym środkiem ascezy jest również surowy, wykluczający mięso i miód, post, który doprowadza do wycieńczenia, a niekiedy i zgonu, co przez dżinistów uważane jest za najwyższy wyraz doskonałego umartwienia
źródło: NKJP: Katarzyna Sowula: Zero osiemset, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. asceza
ascezy
D. ascezy
ascez
C. ascezie
ascezom
B. ascezę
ascezy
N. ascezą
ascezami
Ms. ascezie
ascezach
W. ascezo
ascezy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. ascesis
fr. ascèse
niem. Askese
z gr. áskēsis 'ćwiczenie (fizyczne)'