-
2.
główna część ciała człowieka lub zwierzęcia, zwłaszcza pozbawiona kończyn, a często także głowy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych -
Pyzaty mężczyzna bez nóg szybko przesuwa kadłub ciała na desce z kółkami.
źródło: NKJP: Beata Pawlak, Beatrice Castagnos: Umieralnia życia, Gazeta Wyborcza, 1993-05-29
Rzeczywiście nazywa się Wincenty Rosa, ale wpadł w młodości pod pociąg, ucięło mu obie nogi i rękę, z człowieka został kadłub, który siedzi na maluśkim drewnianym wózeczku i odpychając się jedną posiadaną ręką szura z miejsca na miejsce.
źródło: NKJP: Anna Ablewicz: Konkurs/Temat otwarty, Gazeta Wyborcza, 1992-08-08
Kiedy otwarto świeżą mogiłę, znaleziono w niej tylko poćwiartowane resztki kadłuba młodego Anglika.
źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970
Robaki miały lśniące brązowe kadłuby i giętkie lśniące odnóża.
źródło: NKJP: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kadłub
kadłuby
D. kadłuba
kadłubów
C. kadłubowi
kadłubom
B. kadłub
kadłuby
N. kadłubem
kadłubami
Ms. kadłubie
kadłubach
W. kadłubie
kadłuby
-
płn. psł. *kadl̥bъ 'coś wydrążonego, wydłubanego'