rozochocić - Wielki słownik języka polskiego PAN

czyniąc bardziej swobodnym czy nawet swawolnym, spowodować, że ktoś chętniej podejmuje określone działanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	To rozochociło zespół gospodarzy do energiczniejszych ataków. źródło: NKJP: Leszek Jaźwiecki: Gol z dedykacją, Dziennik Zachodni, 2008-03-15
	Ciepłe przyjęcie przez krakowskich czytelników bardzo rozochociło poetę. źródło: NKJP: (MW): Uciekam w stronę satyry, Dziennik Polski, 2006-10-27
	Przeciwnie, wydawał się coraz bardziej pochłonięty czytaniem. Szło mu też coraz sprawniej, coraz mniej chrząkał, rzadziej się potykał i to go pewnie tak rozochociło, że wyraźnie nabrał werwy. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
	Wódka go rozochociła. Wskazał głową na swój kieliszek. Jak już grzeszyć, to porządnie. źródło: NKJP: Daniel Odija: Kronika umarłych, 2010
	Mendesa zyski tak rozochociły, że jął kupować ekonomiczne prawa do piłkarzy na masową skalę. źródło: KWJP: Rafał Stec: Nzaywa się Mendes. Superagent Mendes, Gazeta Sport, 2011-01-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozochociłem +(e)m rozochocił	rozochociłam +(e)m rozochociła	rozochociłom +(e)m rozochociło	rozochociliśmy +(e)śmy rozochocili	rozochociłyśmy +(e)śmy rozochociły
2 os.	rozochociłeś +(e)ś rozochocił	rozochociłaś +(e)ś rozochociła	rozochociłoś +(e)ś rozochociło	rozochociliście +(e)ście rozochocili	rozochociłyście +(e)ście rozochociły
3 os.	rozochocił	rozochociła	rozochociło	rozochocili	rozochociły

bezosobnik: rozochocono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozochoćmy
2 os.	rozochoć	rozochoćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozochociłbym bym rozochocił	rozochociłabym bym rozochociła	rozochociłobym bym rozochociło	rozochocilibyśmy byśmy rozochocili	rozochociłybyśmy byśmy rozochociły
2 os.	rozochociłbyś byś rozochocił	rozochociłabyś byś rozochociła	rozochociłobyś byś rozochociło	rozochocilibyście byście rozochocili	rozochociłybyście byście rozochociły
3 os.	rozochociłby by rozochocił	rozochociłaby by rozochociła	rozochociłoby by rozochociło	rozochociliby by rozochocili	rozochociłyby by rozochociły

bezosobnik: rozochocono by

bezokolicznik: rozochocić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozochociwszy

gerundium: rozochocenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozochocony

odpowiednik aspektowy: rozochocać

+

rozochocić

+

KOGO + (do CZEGO)