-
1.
pomoc udzielona komuś, kto jest w niebezpieczeństwie lub jakiejś trudnej sytuacji -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- poszukiwać, szukać ratunku (w rodzinie, w ucieczce...)
- czekać; iść, rzucić się; spieszyć komuś na ratunek; błagać, prosić o ratunek
-
Będziński zamek wymaga ratunku. Jego mury nadwyrężyły czas, pogoda i działalność przemysłu.
źródło: NKJP: (PARA): Rycerze bronią murów, Dziennik Zachodni, 2006-04-20
W tym sezonie zdarzył się dramat nad wodą, gdy ojciec pośpieszył na ratunek żonie i dziecku. Utonęła cała rodzina.
źródło: NKJP: (D), Gazeta Poznańska, 2002-08-02
Kiedy człowiek ma jakiś problem, może szukać ratunku w modlitwie, ale najczęściej potrzebuje też wsparcia innych ludzi.
źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
Przez lata słyszała od lekarzy, że dla jej męża nie ma ratunku , że na śmierć trzeba czekać.
źródło: NKJP: (X), Polska Głos Wielkopolski, 2007-06-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ratunek
ratunki
D. ratunku
ratunków
C. ratunkowi
ratunkom
B. ratunek
ratunki
N. ratunkiem
ratunkami
Ms. ratunku
ratunkach
W. ratunku
ratunki
-
z śr.-w.-niem. rettigunge / rettunge
Por. niem. Rettung 'ratunek'