rozprawiczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. sprawiać, że coś przestaje być nowe, nienaruszone lub niedostępne człowiekowi

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

rozdziewiczać

[...] na rogu zahaszowany hipol rozprawiczał transformatorową szafę w rytm arabskiej muzyki [...].

źródło: Eli Barbur: Grupy na wolnym powietrzu, 1995 (books.google.pl)

W południe kontrolne 1,5 h na Wisełce i trochę humor sobie poprawiłem, rozprawiczając w końcu ołówek RH.

źródło: Internet: jerkbait.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprawiczałem +(e)m rozprawiczał	rozprawiczałam +(e)m rozprawiczała	rozprawiczałom +(e)m rozprawiczało	rozprawiczaliśmy +(e)śmy rozprawiczali	rozprawiczałyśmy +(e)śmy rozprawiczały
2 os.	rozprawiczałeś +(e)ś rozprawiczał	rozprawiczałaś +(e)ś rozprawiczała	rozprawiczałoś +(e)ś rozprawiczało	rozprawiczaliście +(e)ście rozprawiczali	rozprawiczałyście +(e)ście rozprawiczały
3 os.	rozprawiczał	rozprawiczała	rozprawiczało	rozprawiczali	rozprawiczały

bezosobnik: rozprawiczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rozprawiczał będę rozprawiczać	będę rozprawiczała będę rozprawiczać	będę rozprawiczało będę rozprawiczać	będziemy rozprawiczali będziemy rozprawiczać	będziemy rozprawiczały będziemy rozprawiczać
2 os.	będziesz rozprawiczał będziesz rozprawiczać	będziesz rozprawiczała będziesz rozprawiczać	będziesz rozprawiczało będziesz rozprawiczać	będziecie rozprawiczali będziecie rozprawiczać	będziecie rozprawiczały będziecie rozprawiczać
3 os.	będzie rozprawiczał będzie rozprawiczać	będzie rozprawiczała będzie rozprawiczać	będzie rozprawiczało będzie rozprawiczać	będą rozprawiczali będą rozprawiczać	będą rozprawiczały będą rozprawiczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozprawiczajmy
2 os.	rozprawiczaj	rozprawiczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprawiczałbym bym rozprawiczał	rozprawiczałabym bym rozprawiczała	rozprawiczałobym bym rozprawiczało	rozprawiczalibyśmy byśmy rozprawiczali	rozprawiczałybyśmy byśmy rozprawiczały
2 os.	rozprawiczałbyś byś rozprawiczał	rozprawiczałabyś byś rozprawiczała	rozprawiczałobyś byś rozprawiczało	rozprawiczalibyście byście rozprawiczali	rozprawiczałybyście byście rozprawiczały
3 os.	rozprawiczałby by rozprawiczał	rozprawiczałaby by rozprawiczała	rozprawiczałoby by rozprawiczało	rozprawiczaliby by rozprawiczali	rozprawiczałyby by rozprawiczały

bezosobnik: rozprawiczano by

bezokolicznik: rozprawiczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozprawiczając

gerundium: rozprawiczanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozprawiczający

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozprawiczany

odpowiednik aspektowy: rozprawiczyć

+

rozprawiczać

+

CO