boom - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

szybki i intensywny, choć nietrwający długo, rozwój gospodarki, jej określonego sektora lub innej dziedziny życia społecznego

[bum]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

funkcjonowanie firm i przedsiębiorstw

budowlany, cementowy, farmaceutyczny; inwestycyjny, kredytowy, mieszkaniowy; dubajski, japoński, polski...; gospodarczy; gwałtowny, olbrzymi boom; boom ekonomiczny, finansowy
boom budownictwa; kredytów; urodzeń; lat 80., 90. ...
boom z połowy lat 90.
boom na rynku nieruchomości, usług komputerowych; boom w eksporcie, w przemyśle
boom i wzrost produkcji
efekt, faza, okres, początek, przyczyna boomu
boom mija, następuje, trwa
notować, zapowiadać; powstrzymać, spowodować; przegapić, przeżyć, wykorzystać boom
zaowocować boomem
skorzystać z boomu
czekać, liczyć na boom

	Polskę czeka gospodarczy boom, ale minie sporo czasu, nim odczujemy poprawę. źródło: NKJP: Paweł Wujec: Prognoza banku Morgan Stanley, Gazeta Wyborcza, 1993-10-22
	Konserwatyści skorzystali z boomu ekonomicznego, który uczynił z Ontario najbogatszą prowincję Kanady. źródło: NKJP: Zenon Kuczera: Rozsądna rewolucja, Dziennik Polski, 1999-06-05
	[...] ostateczny kres recesji położyła dopiero II wojna światowa - to ona dała zatrudnienie milionom bezrobotnych i uruchomiła boom w przemyśle. źródło: NKJP: Wawrzyniec Smoczyński: Zróbcie coś, Polityka, 2009-02-07
	Polska jest w fazie boomu i każdy zadaje sobie chyba pytanie, co zrobić, by dało się to jak najmocniej odczuć [...]. źródło: NKJP: Grzegorz Wawoczny: Memento, Nowiny Raciborskie, 2007-08-07

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Inne uwagi

Zwykle lp

	+	boom	+	(CZEGO)
	+	boom	+	(JAKI)

ang.