-
1.
w religii chrześcijańskiej modlitwa, która jest wyznaniem wiary -
Zapisywane zwykle wielką literą.
-
[kredo]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
synonimy: Skład Apostolski
Symbol Apostolski
hiperonimy: modlitwa
-
- credo nicejskie, nicejsko-konstantynopolitańskie
- tekst, słowa Credo
-
Kościół w credo wyznaje: wierzę w ciała zmartwychwstanie.
źródło: NKJP: Tomasz P. Terlikowski: Samotność bez nadziei, prasa, 2005
Przy ceremonii chrzczony wypowiadał słowa Credo. Tekst Credo - nieco krótszy niż tekst obecny, ułożony przez I Sobór Nicejski, a uzupełniony przez I Sobór Konstantynopolitański w IV w. - był wielką tajemnicą.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
Bizantyńczycy nie chcieli wyrzec się wielowiekowej tradycji swojego Kościoła, dumni byli z jego misji cywilizacyjnej, ze swoich teologów, zaś włączenie Filioque do credo uważali za grzech śmiertelny.
źródło: NKJP: Waldemar Ceran: Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej (1800-1998), 1999
Wcielenie było traktowane jako słowo równoznaczne ze słowem uczłowieczenie, czego dowód znajdujemy w Credo Nicejskim, gdzie czytamy: przyjął ciało i stał się człowiekiem [...].
źródło: NKJP: Tadeusz Dionizy Łukaszuk OSPPE: Ty jesteś Chrystus, syn Boga żywego. Dogmat chrystologiczny w ujęciu integralnym, 2000
Pierwsi chrześcijanie, o czym pisze Paweł, żyli tak, jakby powrót Chrystusa miał nastąpić za ich życia, my natomiast - chrześcijanie XX wieku - żyjemy tak, jak byśmy zapomnieli o słowach Credo: „I powtórnie przyjdzie w chwale” .
źródło: NKJP: Roman E. Rogowski: Credo, Gazeta Wyborcza, 1992-11-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. credo
creda
credo
D. creda
credo
cred
credo
C. credo
credu
credo
credom
B. credo
creda
credo
N. credem
credo
credami
credo
Ms. credo
credzie
credach
credo
W. credo
creda
credo
Inne uwagi
Zwykle lp
Zwykle ta sama postać we wszystkich przypadkach -
łac. credo
Pierwsze słowo w chrześcijańskim wyznaniu wiary, wadliwy przekład gr. pisteúō 'wierzę', zam. łac. fido albo confiteor