-
9.
wprowadza zdanie podrzędne, w którym mówi się o swojej niewiedzy co do zajścia tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym -
- książk. iżby
-
wyrażenie epistemiczne – wykładnik oceny prawdziwości sądu
-
Ale zaprzeczył, żeby wszyscy trzej nosili zielone kapelusiki, o których opowiadał Kornowicz.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 2007
A my tu ciągle jesteśmy i wcale nie widzieliśmy, żeby wracała.
źródło: NKJP: Maria Krüger: Witaj Karolciu, 1994
Wątpię, żeby mi się poszczęściło dorwać taką królewnę w sprzyjających warunkach odosobnienia i braku świadków.
źródło: NKJP: Dawid Kornaga: Gangrena, 2005
Nie sądzę jednak, żeby to nastawienie było ujemną stroną książki [...].
źródło: NKJP: Michalina Wisłocka: Sztuka kochania, 2009
- Popatrz, Wiluś, goły jestem, a przed chwilą byłem ubrany. Nawet nie pamiętam, żebym się rozbierał.
źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
Nie sądzę, iżby najwięksi bogacze, najpotężniejsi z monarchów mieli możność jeść, choćby tylko raz w życiu, równe tym wspaniałości.
źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
-
część mowy: włącznik
-
_: Zd.Nadrz., żeby _: Zd.Podrz.
Zd.Nadrz.: Cz. cz. teraźn. - Cz. faktywny, obligatoryjnie z negacją
Zd.Podrz.: Cz. cz. przesz.aglutynacja: w zdaniach z Cz. cz. przesz. obligatoryjna: żebym , żebyś , żebyśmy , żebyście szyk: obligatoryjna antepozycja względem Zd.Podrz., zmienny względem Zd.Nadrz. -
Złożenie że (< psł. *jьže 'który') oraz - by (zob.)