-
1.
górna część tułowia, z którą połączone są barki, szyja i brzuch -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
- goły, nagi, obnażony, odsłonięty; owłosiony; biały, czarny, opalony; atletyczny, boski, dostojny, muskularny, potężny, prężny, smukły, szeroki, umięśniony, wyprężony, wyrzeźbiony; spocony; opięty czymś, pokryty czymś, wytatuowany; chłopięcy, męski tors
- tors chłopca, mężczyzny; atlety, boksera, gladiatora
- tors i nogi; głowa i tors, plecy i tors, ramiona i tors
- mięśnie, owłosienie, włosy na torsie
- pokazywać; opinać tors
- trafić kogoś, uderzyć/uderzać kogoś (czymś) w tors
-
Antek rozpiął koszulę, pokazując potężnie umięśniony tors, z którego zawsze był dumny. Lśnił teraz jak heban.
źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006
Była obnażona do połowy. Wydało mi się niezwyczajne, jak miała tęgi tors - tors kobiety dojrzałej, a nie dziewczynki, jaką jeszcze była.
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007
Po jednej stronie polany w zwartym szyku grupa około 100 mężczyzn. Wszyscy wygoleni na łyso, rozebrani do pasa. Nagie torsy zdobiły tatuaże.
źródło: NKJP: (jor): Bitwa na siekiery i noże, Sztafeta, 06/2007
Przeciągnęła dłonią po jego torsie do brzucha i pozwoliła, by jego myśli podążyły za jej dłonią.
źródło: NKJP: Robin Hobb: Statek przeznaczenia. Tom 2, Esensja, nr 05 (LXVII), 2007-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tors
torsy
D. torsu
torsów
C. torsowi
torsom
B. tors
torsy
N. torsem
torsami
Ms. torsie
torsach
W. torsie
torsy
-
fr. torse
z wł. torso