-
7.
wprowadza zdanie podrzędne, w którym mowa jest o tym, co nastąpiło po tym, o czym mowa w Zd.Nadrz. w sposób niezależny od tego, o czym mowa w Zd.Nadrz.; w wyniku tego, o czym mowa w Zd.Podrz. dany obiekt znalazł się w sytuacji sprzed tej, o której mowa w Zd.Nadrz. bądź w innej, niż się należało spodziewać -
wykładnik następstwa
-
Zanurzał się w mętne krajobrazy torowisk, biegł wstęgami alej i cmentarnych ścieżek, by po kilku godzinach pojawić się w centrum, przy ratuszu.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Popularność jego dosięgła szczytu w ostatnich latach przed I wojną światową, zwłaszcza po opublikowaniu Ewolucji twórczej (1907), ale wpływ jego był odczuwalny w całej Europie w latach dwudziestych i trzydziestych, by zaniknąć niemal całkowicie po II wojnie światowej.
źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: Bergson, 1997
Stąd też kolejne zamysły federacyjne będą ponosić jedną porażkę za drugą, by wreszcie zakończyć się niepowodzeniem.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
Potem znowu zasypia, by w końcu stycznia lub na początku lutego przerwać sen i w ciągu paru dni żerować.
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1996
-
część mowy: włącznik
-
_: Zd.Nadrz., by _: Zd.Podrz.
Zd.Podrz.: Cz. bezok.
obligatoryjna tożsamość podmiotu Zd.Podrz. i Zd.Nadrz.szyk: stały: interpozycja -
psł. *by
Pierwotnie forma 3 osoby liczby pojedynczej aorystu od czasownika *byti (zob. być ), używana wtórnie w funkcji spójnika.