morfem
-
jęz. najmniejsza część wyrazu, która ma określone znaczenie lub określoną funkcję gramatyczną albo słowotwórczą
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- morfem gramatyczny, słowotwórczy
- granica; nagłos, wygłos morfemu
-
Zadanie to wiąże się z odgadnięciem wartości takich kategorii, jak CZAS gramatyczny (morfemem czasu przeszłego jest ł, w czasie teraźniejszym i przyszłym prostym - wykładnik zerowy), RODZAJ gramatyczny (w obrębie czasownika wyrażany w formach czasu przeszłego: morfem rodzajowy męski -e- oponuje z żeńskim -a-;
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
Mogłabym wyrazić dezaprobatę dla niektórych rozwiązań: ujmowania w dwa rodzaje nawiasów słów, które są, bądź ich nie ma [...] w oryginale, czy zapisu tłumaczenia złożonego wyrazu hebrajskiego według kolejności występowania w nim poszczególnych morfemów [...].
źródło: NKJP: Perła Nowicka: Sen hebraisty, Midrasz, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. morfem
morfemy
D. morfemu
morfemów
C. morfemowi
morfemom
B. morfem
morfemy
N. morfemem
morfemami
Ms. morfemie
morfemach
W. morfemie
morfemy
-
internac.
ang. morpheme
fr. morphème
niem. Morphem
z gr. morphḗ 'kształt, forma, postać'