-
2.
kawałek stłuczonego naczynia -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- gliniane, porcelanowe; stare; pęknięte, potłuczone skorupy; skorupy ceramiczne
- skorupy garnków, naczyń
- sterty skorup
- kleić; odnaleźć, zbierać, znaleźć skorupy
-
Pełno tu było skorup potłuczonego naczynia, kawałków mebli, książek szemrzących żałośnie podartymi stronicami.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Siedmioróg, 1995
[...] zatrzymywał się raz po raz i wygrzebywał końcem buta porcelanowe skorupy.
źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998
[...] nieraz wspomagano pamięć, zapisując niektóre wypowiedzi proroków na ostrakach. Były to gliniane skorupy, pochodzące z potłuczonych naczyń.
źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej, 1994
Na środku gościńca, częściowo wdeptana w ziemię, obfajdana przez bydło, obsypana [...] skorupami potłuczonych garnków, leżała chorągiew z wielkim czerwonym krzyżem.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skorupa
skorupy
D. skorupy
skorup
C. skorupie
skorupom
B. skorupę
skorupy
N. skorupą
skorupami
Ms. skorupie
skorupach
W. skorupo
skorupy
Inne uwagi
Zwykle lm
-
psł. *skorupa / *skoŕupa (?) 'twarda pokrywa, powłoka, skorupa'
Od psł. *skora ‘skóra, kora, to, co otacza, powleka' (zob. skóra), chociaż brak paralelnych formacji rzeczownikowych z przyrostkiem *-(j)upa pozostawia wątpliwości. Wtórna postać *skorlupa powstała drogą skojarzenia z czasownikiem *lupiti ‘zdzierać zewnętrzną warstwę, usuwać łupinę, skórę, korę’ (zob. łupić, łupać)