oświetlić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

sprawić, że na jakiś obiekt pada światło i przez to staje się on widoczny

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

właściciel; blask, błyskawica, płomyk, słońce; lampa, reflektor oświetlił coś
oświetlić akwarium, plan zdjęciowy, pokój, wnętrze; twarz; alejkę, boisko, bulwar, drogę, korytarz, parking, pasaż, plac, teren
oświetlić lampą, latarką, reflektorem, światłem; blaskiem, promieniami czegoś
dobrze, jasno oświetlić
bajecznie, bajkowo, pięknie: fatalnie oświetlony
oświetlony jarzeniówkami, jupiterami, żyrandolem; płomieniem, słońcem, światłem
oświetlony przez reflektory, przez słońce; z boku, z góry, z przodu, z tyłu

	Lampy oświetlą parking przy muzeum afrykanistycznym oraz okolice skrzyżowania z ulicą Kościuszki. źródło: NKJP: (syp): W skrócie, Dziennik Polski, 2003-02-06
	Patrzył na oświetlone słońcem fasady starych mieszczańskich kamienic. źródło: NKJP: Cezary Michalski: Siła odpychania, 2002
	Kiedy zatrzymał się tam oświetlony z tyłu, jego sylwetka znowu wydała mi się cholernie znajoma. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
	Jeśli pociecha nie lubi ciemności - zostawmy w kącie pokoju zapaloną lampkę, oświetlmy drogę do toalety. źródło: NKJP: Anna Jakubowska-Winecka, Wanda Mołoń: Nie bój się nocy, 2006, prasa

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oświetliłem +(e)m oświetlił	oświetliłam +(e)m oświetliła	oświetliłom +(e)m oświetliło	oświetliliśmy +(e)śmy oświetlili	oświetliłyśmy +(e)śmy oświetliły
2 os.	oświetliłeś +(e)ś oświetlił	oświetliłaś +(e)ś oświetliła	oświetliłoś +(e)ś oświetliło	oświetliliście +(e)ście oświetlili	oświetliłyście +(e)ście oświetliły
3 os.	oświetlił	oświetliła	oświetliło	oświetlili	oświetliły

bezosobnik: oświetlono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oświetlmy przestarz. oświetlijmy
2 os.	oświetl przestarz. oświetlij	oświetlcie przestarz. oświetlijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oświetliłbym bym oświetlił	oświetliłabym bym oświetliła	oświetliłobym bym oświetliło	oświetlilibyśmy byśmy oświetlili	oświetliłybyśmy byśmy oświetliły
2 os.	oświetliłbyś byś oświetlił	oświetliłabyś byś oświetliła	oświetliłobyś byś oświetliło	oświetlilibyście byście oświetlili	oświetliłybyście byście oświetliły
3 os.	oświetliłby by oświetlił	oświetliłaby by oświetliła	oświetliłoby by oświetliło	oświetliliby by oświetlili	oświetliłyby by oświetliły

bezosobnik: oświetlono by

bezokolicznik: oświetlić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oświetliwszy

gerundium: oświetlenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oświetlony

odpowiednik aspektowy: oświetlać

+

oświetlić

+

KOGO/CO

Zob. światło