do tańca i do różańca

  • pot.  taki, który nadaje się zarówno do działań wesołych i zabawowych, związanych z rozrywką, jak i do działań poważnych, związanych np. z pracą
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • człowiek, chłopak, mężczyzna; kompan do tańca i do różańca; dziewczyna, kobieta do tańca i do różańca
  • - Dobrze się uczą, umieją się bawić. Ale, jak trzeba pomogą, popracują. Mówiąc krótko są do tańca i do różańca.

    źródło: NKJP: Anna Cieślikiewicz, Małgorzata Płaza, Artur Pedryc, Adam Ligiecki: Wspaniała szóstka, Echo Dnia, 2005-03-18

    Krzysztof był klasycznym człowiekiem Piwnicy: inteligentny, dowcipny, do tańca i do różańca. A przy tym był na tyle obdarzony wdziękiem, że wszystko mu się wybaczało.

    źródło: NKJP: (AMS): Był wielką indywidualnością, Dziennik Polski, 2000-11-09

    [...] niezwykle polubiłem tego bałkańskiego kowboja. To kompan do tańca i do różańca.

    źródło: NKJP: Walczę ze słabościami, Dziennik Polski, 2003-04-12

    Marian był pierwszym, który przeszedł ze mną na ty. Jest dobrym kolegą, bratem-łatą, do tańca i do różańca.

    źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Zakręty Mariana Piłki, Gazeta Wyborcza, 1997-04-19

    – Widzisz pan sam, kto więcej wart – triumfował marynarz. – Polak musiał wam nawet odkryć największą górę! Tacy my już jesteśmy: do tańca i do różańca!

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

  • typ frazy: fraza przymiotnikowa

    we wszystkich formach fleksyjnych ta sama postać
Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2013