czara głosowa
-
muz. wylotowa część dętego instrumentu muzycznego, nadająca - w zależności od materiału, z którego jest wykonana - specjalne brzmienie wydawanym przez niego dźwiękom
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: dźwięcznik
-
- czara głosowa puzonu, saksofonu, trąbki
-
Instrument, który góruje nad orkiestrą, to suzafon, zwinięta rura z ogromną czarą głosową.
źródło: NKJP: Regina Gowarzewska-Griessgraber: Jest w orkiestrach dętych jakaś siła, Trybuna Śląska, 2002-07-01
Ma gruszkowatą czarę głosową nadającą mu łagodniejsze brzmienie od zwykłego oboju.
źródło: NKJP: Internet
Jednak kiedy Dizzy na niej zagrał, okazało się, że brzmienie instrumentu bardzo mu odpowiada. W dodatku wygięcie pod kątem 45 stopni pozwalało mu szybciej niż poprzednio słyszeć wydobywające się z czary głosowej dźwięki. Odtąd charakterystyczna trąbka stanowiła jeden z elementów jego estradowego wizerunku, odmieniając zupełnie brzmienie sekcji big-bandu.
źródło: NKJP: Justyna Baran; Anna Miś: Żeby jazz znów stał się popem…, Manko Katowice, 2010-01-04
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny: czara, głosowa