-
2.
mężczyzna, który w danej chwili i przez jakiś czas znajduje się obok kogoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- sąsiad z lewej (strony), z prawej (strony); z plaży, z przedziału; z celi; z tabeli
-
Widziałem, że mój sąsiad spod okna szykuje się, by zaatakować mnie pytaniem. Zamknąłem powieki, udając, że śpię.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
Sąsiad obok, mając za nic łomot docierający z korytarza, chrapał w najlepsze i pogwizdywał przez zatkniętą do nosa rurkę.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
Przy śniadaniu mój sąsiad przy stoliku, Amerykanin polskiego pochodzenia, opowiadał, jak to wieczorem zadzwonił do rodziny w Polsce.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
[...] sąsiad z plaży zjawił się nad rzeką z mydłem i ręcznikiem.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór : rzeczy mniejsze, 1998
[...]sąsiedzi z kolejki ostrzegli mnie, że wszelki protest może skończyć się więzieniem.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Szachinszach, 2005
Mój drugi sąsiad, siedzący po lewej stronie (autobus ma trzy miejsca w rzędzie), jest inny: zamknięty w sobie, małomówny, wyłączony.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sąsiad
sąsiedzi
ndepr sąsiady
depr D. sąsiada
sąsiadów
C. sąsiadowi
sąsiadom
B. sąsiada
sąsiadów
N. sąsiadem
sąsiadami
Ms. sąsiedzie
sąsiadach
W. sąsiedzie
sąsiedzi
ndepr sąsiady
depr -
+ sąsiad + (KOGO)+ sąsiad + (CZYJ)+ sąsiad + (SKĄD) -
psł. sǫsědъ 'ten, kto siedzi razem z kimś, obok kogoś, sąsiad'
Archaiczny rzeczownik z przedrostkiem *sǫ- ‘razem, z’ od psł. czasownika *sъ-sěsti (sę) ‘usiąść razem, obok siebie’, z właściwą dla tego typu derywacji obocznością samogłosek w przedrostkach: *sъ- (czasownika): *sǫ- (rzeczownika).