-
1.a
okrągłe naczynie z wysokimi ściankami i z uchami przeznaczone do gotowania w nim lub przechowywania jedzenia -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem -
hiperonimy: naczynie
-
- aluminiowy, gliniany, kamienny, kamionkowy, metalowy, miedziany, stalowy, żelazny, żeliwny; emaliowany; płaski, wysoki; duży, gigantyczny, olbrzymi, wielki, mały; biały, czerwony; ciężki; specjalny, zwykły; dziurawy, pęknięty; brudny; gorący, dymiący, parujący, podgrzany; pełny, pusty; nowy, stary; przypalony garnek; garnek pełen, pełny czegoś; pogięte, potłuczone garnki
- garnek Zeptera
- garnek do gotowania; do kapusty; garnek z gliny, ze stali
- garnek z bigosem, z mięsem, z mlekiem, z rosołem, z ryżem, ze smalcem, z wodą, z wrzątkiem, z ziemniakami, z zupą, z żurem; z jedzeniem; ze zlewkami; z pieniędzmi; z popiołem
- garnek na kuchence, na kuchni, na ogniu, na piecu; garnki w kuchni
- garnki i doniczki, garnki i dzbanki, garnki i miski, garnki i naczynia, garnki i patelnie, garnki i rondle, garnki i talerze
- brzeg, dno, ucho; średnica; fragment; zawartość garnka; komplet, zestaw; skorupy garnków
- pokrywka od garnka
- pokrywka na garnku; kasza, kartofle, kura, mięso, mleko, woda, ziemniaki, zupa w garnku
- garnek stoi, bulgocze
- przykryć/przykrywać; odkryć/odkrywać, postawić, stawiać, wstawić/wstawiać; odstawić/odstawiać, przesunąć/przesuwać; podstawić/podstawiać; podgrzać, zdjąć (z ognia) garnek; lepić, ulepić, wypalać, wyrabiać; myć, szorować, zmywać garnki
- tłuc garnkami
- zastawiony garnkami
- przełożyć, wlać/wlewać, włożyć/wkładać, wrzucić/wrzucać; zajrzeć/zaglądać do garnka
- bić, tłuc w garnki
- gotować, mieszać, wymieszać, zagotować, zamieszać w garnku
-
Na piecu stał garnek z mlekiem i czajnik.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
W pobielanym piecu buzuje ogień, w ogromnym garnku gotuje się w całości kura w jarzynach na poczęstunek dla gości.
źródło: NKJP: Sługa Boży, Dziennik Polski, 2000-10-07
Właścicielka jednego z mieszkań postawiła garnek z jedzeniem na włączonej kuchence i wyszła z domu.
źródło: NKJP: A.Kwiatkowski: Gdy pamięć zawodzi, straż przez okno wchodzi, Tygodnik Ciechanowski, 2004-04-17
Na loch natrafił. Wszedł tam, bracie, i skarb znalazł, garnek z pieniędzmi złotymi, a koło tego garnka kościotrupa na łańcuchu.
źródło: NKJP: Edmund Nizurski: Księga urwisów, 1954
Głowa to zazwyczaj stare szmaty wypchane słomą, a ozdabia ją kapelusz, czapka, hełm czy dziurawy garnek. Do takiej kukły często przywiązuje się puszki po konserwach, butelki i obwiesza dodatkowo wstążkami.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Strachom należy się kłaniać, prasa, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. garnek
garnki
D. garnka
garnków
C. garnkowi
garnkom
B. garnek
garnki
N. garnkiem
garnkami
Ms. garnku
garnkach
W. garnku
garnki
-
zach. psł. *gr̥nъkъ 'wypalone naczynie gliniane'