-
3.
zrzucić coś z siebie nogami -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne -
hiperonimy: zrzucić
-
- dziecko skopało
- skopać kocyk, kołdrę, prześcieradło
-
Matka była w polu. Dziecko, które w domu pozostało, leżało w kołysce w samej słomie, bo słoma na pewno była przedtem nakryta jakąś szmatką, ale dziecko już tę szmatę skopało nóżkami.
źródło: KWSJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 1974
Podciągnęłam skopaną w nogach kołderkę, odgarnęłam zsuwające się na czoło pukielki włosów.
źródło: KWSJP: Krystyna Nepomucka: Miłość niedoskonała, 1978
Dziecko spało spokojnie i nawet nie skopało nóżkami kołderki, co było w jej zwyczaju.
źródło: KWSJP: Krystyna Nepomucka: Miłość niedoskonała, 1978
Wzięła go za rękę i bez słowa pociągnęła w stronę sypialni. Idąc, skopał z siebie buty, znaczył drogę do łóżka porzuconymi rzeczami.
źródło: KWSJP: Manuela Gretkowska; Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skopię
skopiemy
2 os. skopiesz
skopiecie
3 os. skopie
skopią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skopałem
+(e)m skopał
skopałam
+(e)m skopała
skopałom
+(e)m skopało
skopaliśmy
+(e)śmy skopali
skopałyśmy
+(e)śmy skopały
2 os. skopałeś
+(e)ś skopał
skopałaś
+(e)ś skopała
skopałoś
+(e)ś skopało
skopaliście
+(e)ście skopali
skopałyście
+(e)ście skopały
3 os. skopał
skopała
skopało
skopali
skopały
bezosobnik: skopano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skopmy
2 os. skop
skopcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skopałbym
bym skopał
skopałabym
bym skopała
skopałobym
bym skopało
skopalibyśmy
byśmy skopali
skopałybyśmy
byśmy skopały
2 os. skopałbyś
byś skopał
skopałabyś
byś skopała
skopałobyś
byś skopało
skopalibyście
byście skopali
skopałybyście
byście skopały
3 os. skopałby
by skopał
skopałaby
by skopała
skopałoby
by skopało
skopaliby
by skopali
skopałyby
by skopały
bezosobnik: skopano by
bezokolicznik: skopać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skopawszy
gerundium: skopanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skopanie
skopania
D. skopania
skopań
C. skopaniu
skopaniom
B. skopanie
skopania
N. skopaniem
skopaniami
Ms. skopaniu
skopaniach
W. skopanie
skopania
imiesłów przymiotnikowy bierny: skopany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skopany
skopany
skopany
skopane
skopana
D. skopanego
skopanego
skopanego
skopanego
skopanej
C. skopanemu
skopanemu
skopanemu
skopanemu
skopanej
B. skopanego
skopanego
skopany
skopane
skopaną
N. skopanym
skopanym
skopanym
skopanym
skopaną
Ms. skopanym
skopanym
skopanym
skopanym
skopanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skopani
skopani
skopane
skopane
D. skopanych
skopanych
skopanych
skopanych
C. skopanym
skopanym
skopanym
skopanym
B. skopanych
skopanych
skopanych
skopane
N. skopanymi
skopanymi
skopanymi
skopanymi
Ms. skopanych
skopanych
skopanych
skopanych
odpowiednik aspektowy: skopywać
-
Rzosobowy + skopać + CO -
psł. *jьz-kopati / *sъkopati 'skopać, zryć; przeorać, wydrzeć, wydrapać'
Zob. kopać