-
1.
w sposób naśladujący wzorzec - zbiór cech, zasad lub norm, które są uznane za godne naśladowania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- prowadzić coś wzorcowo
- niemal, wręcz wzorcowo
-
Ciąża przebiega wzorcowo, dziecko jest zdrowe.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Wszystkie miłości Anki, Polityka, nr 2538, 2006-01-21
Na tym tle akcja warszawskiej policji (wspomaganej przez garnizony z Płocka, Białegostoku i Radomia) była przeprowadzona naprawdę wzorcowo. Bunt zduszono, zadymiarzy wyłapano.
źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Dopasować kamień do ręki, Polityka, nr 2555, 2006-05-27
Wzorcowe osiedle nie zostało wzorcowo wybudowane: zawilgocenia, odpadające tynki, źle osadzone okna, pękające dachy to tylko niektóre usterki.
źródło: NKJP: Agata Saraczyńska, Beata Maciejewska: Wrocławskie utopie architektoniczne lat 20., Gazeta Wyborcza, 1997-10-23
Wyczerpujące i wzorcowo obiektywne wiadomości, dopracowane aktorsko seriale, stroniące od idiotycznych pytań quizy, własne (realizowane dużym nakładem kosztów) programy komediowe i rozrywkowe, udowadniające, że muzyka w telewizji nie zawsze musi się sprowadzać do teledysku.
źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999
Bo wyobraźmy sobie chociażby podobny cykl opowiadań, w którym głównym bohaterem byłby wzorcowo grzeczny Ananiasz, kumpel Mikołajka z przekąsem nazywany „pupilkiem naszej pani”.
źródło: NKJP: Włodzimierz Jurasz: Francuska wojna domowa, Gazeta Krakowska, 2006-01-28
-
część mowy: przysłówek
-
Od: wzorzec