Tadeusz, doktor chemii, rozpłakał się rzewnie, po raz pierwszy w życiu trzymając w ręce klucze od własnego mieszkania, a był już ojcem dorastających dzieci.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
Gdzieś za murem ktoś śpiewał rzewnie po białorusku, obok tykał zegar, łaty słońca wypełzały powoli na stare ściany ze złuszczonym wapnem.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
Kiedy taternicy spuszczali na linach ciało kolegi do grobu, melodię „Krywaniu, Krywaniu” rzewnie zagrała góralska kapela.
źródło: NKJP: (ATA): Pożegnanie Piotra, Gazeta Krakowska, 2004-02-06
Mój pierwszy kontakt z grecką kuchnią wspominam rzewnie — maleńkie gołąbeczki w liściach winogron wypełnionych farszem z serów i pomidorów.
źródło: NKJP: Magdalena Sztolberg: Rozkosz po grecku, Polska Głos Wielkopolski, 2004-07-09