-
w sposób nastrojowy, refleksyjny lub nostalgiczny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia
-
- melancholijnie dodać, myśleć, patrzeć/popatrzeć, stwierdzić, zapatrzeć się
- lirycznie i melancholijnie, nastrojowo i melancholijnie, romantycznie i melancholijnie, smutno i melancholijnie, tęsknie i melancholijnie
-
|
Zabytkowe kamieniczki i kościoły, które mijał, nastroiły go melancholijnie.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
|
|
- Ostrzegałem was, żebyście nie wciągali mnie do współpracy - ciągnął dalej melancholijnie, żeby nie rzec, żałobnie.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
|
|
Zmarszczył brwi, poruszył lekko ustami, uśmiechnął się trochę melancholijnie, a trochę z podziwem.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
|
|
Ojciec zamyślał się nad fotografiami. Ich brązowy cień działał na niego melancholijnie.
źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowiadania na czas przeprowadzki, 2007
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
melancholijnie
|
| stopień wyższy |
melancholijniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1902,
SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 15.07.2017