-
1.
uderzyć nogą -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne -
- kopnąć psa; kamień, piłkę, puszkę, stołek
- kopnąć nogą, kolanem, butem, bosą stopą
- kopnąć kogoś pod stołem
- kopnąć w drzwi; w brzuch, w dupę, w goleń, w kolano, w kostkę, w krocze, w piszczel, w tyłek
- kopnąć z wściekłością, ze złością
- kopnąć mocno, z całej siły
-
Mruknął coś pod nosem, kopnął bryłę gliny i rozbił ją uderzeniem obcasa.
źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Kopnął nogą ceber leżący na ziemi koło studni.
źródło: KWSJP: Franciszek Fenikowski: Długie morze, 1963
Weszliśmy do środka z bronią gotową do interwencji. Najpierw sierżant kopnął w drzwi, które, co pamiętam, nie były zamknięte na klucz.
źródło: KWSJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
Ostrym szarpnięciem wytrącił go z równowagi, z półobrotu kopnął w goleń, tuż pod kolano.
źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Szemuel wywalił teraz drzwi jednym kopnięciem i wpadł do izby.
źródło: KWSJP: Tadeusz Kudliński: Gniew o Szoszannę, 1963
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. kopnę
kopniemy
2 os. kopniesz
kopniecie
3 os. kopnie
kopną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. kopnąłem
+(e)m kopnął
kopnęłam
+(e)m kopnęła
kopnęłom
+(e)m kopnęło
kopnęliśmy
+(e)śmy kopnęli
kopnęłyśmy
+(e)śmy kopnęły
2 os. kopnąłeś
+(e)ś kopnął
kopnęłaś
+(e)ś kopnęła
kopnęłoś
+(e)ś kopnęło
kopnęliście
+(e)ście kopnęli
kopnęłyście
+(e)ście kopnęły
3 os. kopnął
kopnęła
kopnęło
kopnęli
kopnęły
bezosobnik: kopnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. kopnijmy
2 os. kopnij
kopnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. kopnąłbym
bym kopnął
kopnęłabym
bym kopnęła
kopnęłobym
bym kopnęło
kopnęlibyśmy
byśmy kopnęli
kopnęłybyśmy
byśmy kopnęły
2 os. kopnąłbyś
byś kopnął
kopnęłabyś
byś kopnęła
kopnęłobyś
byś kopnęło
kopnęlibyście
byście kopnęli
kopnęłybyście
byście kopnęły
3 os. kopnąłby
by kopnął
kopnęłaby
by kopnęła
kopnęłoby
by kopnęło
kopnęliby
by kopnęli
kopnęłyby
by kopnęły
bezosobnik: kopnięto by
bezokolicznik: kopnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: kopnąwszy
gerundium: kopnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kopnięcie
kopnięcia
D. kopnięcia
kopnięć
C. kopnięciu
kopnięciom
B. kopnięcie
kopnięcia
N. kopnięciem
kopnięciami
Ms. kopnięciu
kopnięciach
W. kopnięcie
kopnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: kopnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. kopnięty
kopnięty
kopnięty
kopnięte
kopnięta
D. kopniętego
kopniętego
kopniętego
kopniętego
kopniętej
C. kopniętemu
kopniętemu
kopniętemu
kopniętemu
kopniętej
B. kopniętego
kopniętego
kopnięty
kopnięte
kopniętą
N. kopniętym
kopniętym
kopniętym
kopniętym
kopniętą
Ms. kopniętym
kopniętym
kopniętym
kopniętym
kopniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. kopnięci
kopnięci
kopnięte
kopnięte
D. kopniętych
kopniętych
kopniętych
kopniętych
C. kopniętym
kopniętym
kopniętym
kopniętym
B. kopniętych
kopniętych
kopniętych
kopnięte
N. kopniętymi
kopniętymi
kopniętymi
kopniętymi
Ms. kopniętych
kopniętych
kopniętych
kopniętych
odpowiednik aspektowy: kopać
-
Rzosobowy + kopnąć + KOGO/CORzosobowy + kopnąć + w CO -
Zob. kopać