błysnąć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. intelektem

  • 2.

    wyróżniając się pozytywnie na tle innych, wywołać zachwyt i podziw
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

    • błysnąć charakterem, dowcipem, edukacją, erudycją, formą, inicjatywą, intelektem, inteligencją, ogładą, osobowością, pomysłami, profesjonalizmem, talentem, wiedzą
    • błysnąć w sporcie, w turnieju
    • błysnąć gwiazdorsko; organizacyjnie
  • [...] Rafał, poproszony o konsultacje, błysnął imponującą znajomością informatyki oraz giełdy i komisów [...].

    źródło: KWSJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003

    – A ja sam, mistrzu, po skończeniu polonistyki dostałem etat nauczyciela w szkole, a potem błysnąłem jako reporter w prasie związkowej.

    źródło: KWSJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002

    Mówił cicho, a choć znał co najmniej sześć języków i potrafił podczas bardziej kameralnych spotkań błysnąć dowcipem i intelektem, na większych czy oficjalnych zgromadzeniach zawsze czytał swe przemówienia w obawie, by nie powiedzieć czegoś niedostatecznie ściśle, nieprecyzyjnie sformułowanego, co mogłoby być niewłaściwie komentowane.

    źródło: KWSJP: Zdzisław Morawski: Watykna bez tajemnic, 1997

    Paulinka chciała przed nimi błysnąć edukacją Uli. W czasie kolacji dziecko uraczyło nas recytacją.

    źródło: KWSJP: Wojciech Żukrowski: Córeczka, 1951

    podkreślić doskonałą grę bramkarza Kanady Roya, za nimi klasyfikuję Szweda Salo i Czecha Haszka. Ale to początek turnieju, może inni też błysną?

    źródło: KWSJP: (jot): Trzech liderów w bramce, Dziennik Polski, 1998-02-16

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. błysnę
    błyśniemy
    2 os. błyśniesz
    błyśniecie
    3 os. błyśnie
    błysną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. błysnąłem
    +(e)m błysnął
    błysnęłam
    +(e)m błysnęła
    błysnęłom
    +(e)m błysnęło
    błysnęliśmy
    +(e)śmy błysnęli
    błysnęłyśmy
    +(e)śmy błysnęły
    2 os. błysnąłeś
    +(e)ś błysnął
    błysnęłaś
    +(e)ś błysnęła
    błysnęłoś
    +(e)ś błysnęło
    błysnęliście
    +(e)ście błysnęli
    błysnęłyście
    +(e)ście błysnęły
    3 os. błysnął
    błysnęła
    błysnęło
    błysnęli
    błysnęły

    bezosobnik: błyśnięto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. błyśnijmy
    2 os. błyśnij
    błyśnijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. błysnąłbym
    bym błysnął
    błysnęłabym
    bym błysnęła
    błysnęłobym
    bym błysnęło
    błysnęlibyśmy
    byśmy błysnęli
    błysnęłybyśmy
    byśmy błysnęły
    2 os. błysnąłbyś
    byś błysnął
    błysnęłabyś
    byś błysnęła
    błysnęłobyś
    byś błysnęło
    błysnęlibyście
    byście błysnęli
    błysnęłybyście
    byście błysnęły
    3 os. błysnąłby
    by błysnął
    błysnęłaby
    by błysnęła
    błysnęłoby
    by błysnęło
    błysnęliby
    by błysnęli
    błysnęłyby
    by błysnęły

    bezosobnik: błyśnięto by

    bezokolicznik: błysnąć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: błysnąwszy

    gerundium: błyśnięcie

    odpowiednik aspektowy: błyskać

  • Rz osobowy + błysnąć +
    (CZYM)
  • psł. *blьsknǫti 'zabłysnąć, zalśnić'

    Wtórne -y- w formie błysnąć w języku polskim pod wpływem bliskoznacznego łyskać (< psł. *lyskati 'błyskać, lśnić')