-
5.
jeden z przedmiotów stawianych na szachownicy, żeby nimi grać w szachy -
Używane także w węższym znaczeniu, które nie obejmuje pionów.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
gry i zabawy -
- dowolna figura; figura szachowa
- poświęcić, stracić figurę; ustawić figury (na szachownicy)
-
Pański ruch, poruczniku. - Myślę - odpowiedział. - Wpędził mnie pan w kabałę, będę musiał stracić figurę. - Niech się pan przyzna. Nie myślał pan o szachach.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
Studentka matematyki w PWSZ wcześniej uczyła podstaw królewskiej gry w jastrzębskich przedszkolach. – Dzieci poznawały figury, ruchy itp.
źródło: NKJP: ma.w: Ciekawe partie, Nowiny Raciborskie, 2007-04-10
[...] rozpakowywał wciąż pudła czekające na przeprowadzkę, wyciągał z nich wciąż inne przedmioty: a to szachownicę, na której rozstawiał figury i grał nimi sam ze sobą [...].
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
Prospero wyjął z szafki pudło z szachami, wysypał figury na stół. Zaczęli je rozstawiać na szachownicy.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. figura
figury
D. figury
figur
C. figurze
figurom
B. figurę
figury
N. figurą
figurami
Ms. figurze
figurach
W. figuro
figury
-
łac. figūra 'kształt, figura, postać; gatunek, rodzaj; właściwość, cecha; figura retoryczna'