zasadzka - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

miejsce, w którym ktoś czai się na kogoś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

uciec, wymknąć się; atakować, napadać, polować, ostrzeliwać, strzelać, uderzyć, zastrzelić z zasadzki
czaić się, czekać, czyhać; ukryć się; znaleźć się; zginąć w zasadzce; ujęty, zabity, zatrzymany w zasadzce

	Talibowie atakują z zasadzki, wciągają w nie i urządzają je w taki sposób, żeby żołnierze chcąc nie chcąc naruszyli prawidła wojny afgańskiej, przez co sami kreują sobie wrogów. źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Panowie wojny z fabryki terroryzmu, Polityka, 2006-02-25
	Czterech żołnierzy zginęło w zasadzce zastawionej przez PKK w prowincji Bingol. źródło: NKJP: Maria Wiernikowska; Wojciech Jagielski: KURDOWIE, Gazeta Wyborcza, 1993-10-08
	Tego samego dnia wieczorem zastrzelił zabójcę swego ojca. Z zasadzki, zgodnie ze zwyczajem tuż przed strzałem wypowiadając formułkę: „Hafez, pozdrawia cię Mehmet! ” źródło: NKJP: Stanisław Tekieli: Albański życiorys, Gazeta Wyborcza, 1993-05-25
	Akurat jest sezon polowania na lisy. Myśliwi polują na nie z zasadzki. Przywołują wabikami naśladującymi piski myszy. Używają psów, które wypłaszają lisy z nor. źródło: NKJP: Adam Wajrak: Lis nie lubi zdjęć, Gazeta Wyborcza, 1993-12-08
	Napastnicy otworzyli ogień z zasadzki w momencie, gdy napadnięci Izraelczycy kąpali się w małym stawie. źródło: NKJP: OMER ANATI: Szczyt nadziei, Dziennik Polski, 1998-10-14

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Od: dawnego zasadzić się 'zaczaić się', 'zatrzymać się'; zob. sadzić .