lecieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

pot. składać się z określonych słów lub dźwięków

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

Nie pamiętam tytułu, ale to leciało tak: „Załóż czapkę skinie. Skinie, załóż czapkę”.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	leci			lecą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	leciał	leciała	leciało		leciały

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	będzie leciał będzie lecieć	będzie leciała będzie lecieć	będzie leciało będzie lecieć		będą leciały będą lecieć

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	leciałby by leciał	leciałaby by leciała	leciałoby by leciało		leciałyby by leciały

bezokolicznik: lecieć

imiesłów przymiotnikowy czynny: lecący

Rz_nieżywotny

+

lecieć

+

psł. *letěti