zadusić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować czyjąś śmierć wskutek zablokowania dopływu powietrza do płuc

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

hiperonimy:

zabić

	Naszą Ulę zadusił czad. [...] Ula (15 l.) zdążyła wejść do wanny, odkręcić gorącą wodę i upadła martwa zaduszona czadem. źródło: Białystok: Naszą Ulę zadusił czad, 2011-01-12 (www.se.pl/wiadomosci/polska)
	Trzy razy dziennie inhalacje, oklepywania, ćwiczenia oddechowe - wszystko, by rozluźnić zalegający oskrzela i płuca gęsty, lepki śluz; usunąć go, zanim stanie się pożywką dla bakterii, zanim nie zadusi. źródło: NKJP: Dorota Kudaj: Być jak Chopin, Dziennik Łódzki, 2003-09-16
	W powiecie myślenickim zdarzały się w poprzednich latach przypadki zatrucia dymem czy śmiertelnego zaduszenia w płonących trawach. źródło: NKJP: (ANKA): Płoną trawy, Gazeta Krakowska, 2005-03-30
	Niestety, nawet lekarz ze specjalistycznym sprzętem nie zdołał już reanimować zaduszonych przez lawinę turystów. źródło: NKJP: Listopadowa lawina, Tygodnik Podhalański, nr 49, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadusiłem +(e)m zadusił	zadusiłam +(e)m zadusiła	zadusiłom +(e)m zadusiło	zadusiliśmy +(e)śmy zadusili	zadusiłyśmy +(e)śmy zadusiły
2 os.	zadusiłeś +(e)ś zadusił	zadusiłaś +(e)ś zadusiła	zadusiłoś +(e)ś zadusiło	zadusiliście +(e)ście zadusili	zadusiłyście +(e)ście zadusiły
3 os.	zadusił	zadusiła	zadusiło	zadusili	zadusiły

bezosobnik: zaduszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaduśmy
2 os.	zaduś	zaduście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zadusiłbym bym zadusił	zadusiłabym bym zadusiła	zadusiłobym bym zadusiło	zadusilibyśmy byśmy zadusili	zadusiłybyśmy byśmy zadusiły
2 os.	zadusiłbyś byś zadusił	zadusiłabyś byś zadusiła	zadusiłobyś byś zadusiło	zadusilibyście byście zadusili	zadusiłybyście byście zadusiły
3 os.	zadusiłby by zadusił	zadusiłaby by zadusiła	zadusiłoby by zadusiło	zadusiliby by zadusili	zadusiłyby by zadusiły

bezosobnik: zaduszono by

bezokolicznik: zadusić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zadusiwszy

gerundium: zaduszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaduszony

odpowiednik aspektowy: zaduszać

+

zadusić

+

KOGO/CO

Zob. dusić